ძმაი ძმისაი შემწე, ვითარცა ქალაქი ძლიერი

ერთიმეორეს უნდა დაეხმაროთ, აი, რას ვგულისხმობ: როცა ხმამაღლა ამბობთ ლოცვას, ამ დროს კი რომელიმე ძმა არ ლოცულობს და მისი გონება სხვაგან დახეტიალობს, ლოცვის მოსმენით ის გონე-ბადაფანტულობისგან გამოფხიზლდება და სინდისი ამხელს – რატომ ოცნებობს იმის მაგივრად, რომ თვითონაც ლოცულობდეს. ისიც მაშინვე იწყებს ლოცვას და ამგვარად აღესრულება ნათქვამი: „ძმაი ძმისაი შემწე, ვითარცა ქალაქი ძლიერი“ (იგავ. 18, 19) და „ურთიერთას სიმძიმე იტვირთეთ“ (გალ. 6, 2).