გულმოდგინედ რომ გველოცა...

ჩვენ – უპირველესად კი მე – არ ვართ ღირსნი, რომ ჩავწვდეთ ლოცვას. არა იმიტომ, რომ არ შეგვიძლია, ან არ ვართ ლოცვისთვის მოწოდებულნი, არამედ იმიტომ, რომ მცონარენი და უდებნი ვართ, ეშმაკიც ამიტომ გვაცდუნებს, ჩვენ მას ვემორჩილებით და ლოცვით ისე არ ვართ დაკავებულნი, როგორც საჭიროა. გულმოდგინედ რომ გველოცა, ამდენ ვნებასა და უძლურებას ჩვენი დაპყრობის უფლებას არ მივცემდით.