კაცსა მარადის სხვისა მამხილებელსა ფარულად აქვს დიდად თავისი მოწონება და ამპარტავნება, ხოლო რომელსაც

კაცსა მარადის სხვისა მამხილებელსა ფარულად აქვს დიდად თავისი მოწონება და ამპარტავნება, ხოლო რომელსაც შეეკრძალოს და შეეთვისოს თავისი უღირსების მხილება და ყვედრება, მას სხვებზედ არა აქვს სინდისი მამხილებელად, არამედ უქვეშევრდომობა ყოველთა და მარად ხსოვნა თვისის სიყალბისა და ცოდვებისა ადუმებს მას.
    ჯერ შენ მიეჩვიე, ძმაო, სხვებისაგან მხილებას და სიხარულით შეიწყნარე გასწორება მათგან და როცა ასე წარემართო და ეძიებდე გასწორებასა თავისა შენისასა, მაშინ გაქვს სიმართლე სხვებსაც ძმურად და სიმდაბლით გაუსწორო.