მოწეული განსაცდელის ჟამს სიფხიზლეს, ლოცვასა და მოთმინებას გულისთვის მოაქვს უვნებელი და სასარგებლო

მოწეული განსაცდელის ჟამს სიფხიზლეს, ლოცვასა და მოთმინებას გულისთვის მოაქვს უვნებელი და სასარგებლო შემუსვრილება, მხოლოდ სიჭარბით თუ არ დავარღვევთ მათ თანაზომიერებას. ვინც მათში მოთმინებას გამოიჩენს, დანარჩენშიც შეწევნას მიიღებს; ხოლო დაუდევარსა და საკუთარი თავის შემწყნარებელს აღსასრულის დროს აუტანელი ტკივილი ექნება.