სიკვდილის ხსოვნის მეორე მტერი მრავალსიტყვაობაა – შეფარული ამპარტავნების ერთ–ერთი გამოვლინება. უფალი

სიკვდილის ხსოვნის მეორე მტერი მრავალსიტყვაობაა – შეფარული ამპარტავნების ერთ–ერთი გამოვლინება. უფალი წმინდა წერილში ამბობს: „ვის ზედა მოვიხილო, არამედ ანუ მდაბალსა ზედა და მყუდროსა (მდუმარესა)“ (ესაია 66,2). ჭეშმარიტად ასეა: ღვთისათვის ესოდენ სათნო თავმდაბლობა და მოკრძალება მდუმარებასთან არის შეუღლებული. მრავალსიტყვაობა ლოთობის მსგავსი ვნებაა: ადამიანს ისე იმონებს, რომ ის თავისივე ენის ერთგვარი დანამატი ხდება.