ერთი ბერი არც მარხვით, არც ლოცვით და არც რომელიმე სხვა სათნოებით არ გამოირჩეოდა, არამედ სრულიად უდები ცხოვრებით ცხოვრობდა. დადგა ამ სოფლიდან მისი გასვლის დრო. მონასტრის ძმები გაკვირვებულნი იყვნენ, როდესაც იხილეს, რომ ეს უდარდელი ...
იხილეთ სრულად
ერთი ბერი არც მარხვით, არც ლოცვით და არც რომელიმე სხვა სათნოებით არ გამოირჩეოდა, არამედ სრულიად უდები ცხოვრებით ცხოვრობდა. დადგა ამ სოფლიდან მისი გასვლის დრო. მონასტრის ძმები გაკვირვებულნი იყვნენ, როდესაც იხილეს, რომ ეს უდარდელი ბერი არათუ განიცდიდა აღსასრულის მოახლოებას, არამედ მშვიდად ეგებებოდა მარადიულ ცხოვრებას და ღმერთს ადიდებდა.-რატომ ხარ ასეთი გულმხიარული, შენ ხომ უფლის სამსჯავროზე უნდა წარსდგე? - ეკითხებოდნენ ისინი - ჩვენ ვიცით შენი ცხოვ...
835. რა ძალა გვიბიძგებს ცოდვის ჩადენისას თავის მართლებისაკენ?
იხილეთ სრულად
ცოდვა ბოროტებაა; მაგრამ კიდევ უფრო დიდი ცოდვაა ამ დროს თავის მართლება. სწორედ ესაა ეშმაკის იარაღი. ასე იყო პირველქმნილ ადამიანებთან: მაშინ, როდესაც ადამს უნდა ეღიარებინა ჩადენილი ცოდვა, მან ცოლს დასდო ბრალი; ევამ კი, თავის მხრივ – ეშმაკს. სინამდვილეში კი ასე უნდა ეთქვათ: შევცოდეთ. მათ კი არა თუ აღიარეს, არამედ თავის მართლებაც კი დაიწყეს. რამეთუ სატანა, რომელმაც იცის, რომ ცოდვის აღიარება მისგან გათავისუფლებაა, სულს ურცხვი სიჯიუტისაკენ უბიძგებს. შე...
234. შეიძლება თუ არა, მწუხარებისას ადამიანი სიკვდილს რომ ნატრობდეს?
იხილეთ სრულად
შეწუხებული ადამიანი ზოგჯერ სიკვდილს ნატრობს (რაც თავისთავად, დიდი ცოდვაა). წმ. მამების თქმით, სიკვდილი ადვილია და სწრაფი, მაგრამ საკითხავია, მზად თუ ვართ საამისოდ? არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ „წინა–უც კაცთა ერთ გზის სიკუდილი და მია შემდგომად საშჯელი“ (ებრ. 9. 27). სიკვდილთან შესახვედრად ჩვენ მზად არა ვართ. ფუჭად ნუ დავხარჯავთ სიტყვებს, ნუ ვიტყვით: "უმჯობესია მოვკვდე". პირიქით, რაც შეიძლება ხშირად ვილოცოთ და ვითხოვოთ უფლისაგან, რომ სიკვდილს მომზადებ...
მადლმოსილი სულიერი ცხოვრება შიგნით იწყებს სულში ცეცხლის დანთებას და განხურვებას. ანუ, როგორც კი ადამიანი საკუთარ თავს რმერთს გადასცემს, მისი გულმოდგინებისა და მოშურნეობის შესატყვისად, მადლი თავისი განმანათლებელი ძალით მასში იწყებს...
იხილეთ სრულად
მადლმოსილი სულიერი ცხოვრება შიგნით იწყებს სულში ცეცხლის დანთებას და განხურვებას. ანუ, როგორც კი ადამიანი საკუთარ თავს რმერთს გადასცემს, მისი გულმოდგინებისა და მოშურნეობის შესატყვისად, მადლი თავისი განმანათლებელი ძალით მასში იწყებს უფრო და უფრო შეღწევას, ანუ იწყებს ყველაფრის გათავისებას. მაგრამ ამ მდგომარეობაში გაჩერება არ შეიძლება და არც ეგების. ეს ჯერ საყრდენი წერტილია, თესლია. საჭიროა მცდელობა, რომ სიცოცხლის ამ ნათელმა წიაღსვლა გააგრძელოს, არ ჩ...
ხსენებითა სიტყუათა ღმრთისაითა შემძლებელ არს კაცი სლვად გზათა მისთა. ხოლო რომელი სიტყუათა ღმრთისათა იკითხვიდეს და და გზათა მისთა არა ვიდოდეს, საწყალობელ არს კაცი იგი, რამეთუ გამოცდილებაი ვერ მოუგია. ესევითარსა არარაი ახსოვს, არამედ...
იხილეთ სრულად
ხსენებითა სიტყუათა ღმრთისაითა შემძლებელ არს კაცი სლვად გზათა მისთა. ხოლო რომელი სიტყუათა ღმრთისათა იკითხვიდეს და და გზათა მისთა არა ვიდოდეს, საწყალობელ არს კაცი იგი, რამეთუ გამოცდილებაი ვერ მოუგია. ესევითარსა არარაი ახსოვს, არამედ რომელსაცა მეცნიერებით ჰგონებნ, და-ვე-ავიწყდის. და ღემრთი ეტყვის ესევითარსა მას: "აწ, შენ, ვითარღა იტყვი სიმართლეთა ჩემთა, აღიღებ აღნათქუემთა ჩემთა პირითა შენითა; შენ ეგერა მოიძულე სწავლულებაი, განიშორენ და განსთხიენ ყოვ...
ზოგიერთები ამტკიცებენ, რომ იესოს ლოცვაში ვარჯიშს ყოველთვის, ან თითქმის ყოველთვის, თან სდევს ხიბლი და გადაჭრით კრძალავენ ამ ლოცვით საქმიანობას. ვინც ამ აზრს და ასეთ აკრძალვას იზიარებს, ის ჩავარდნილია საშიშ ღვთისგმობაში, ...
იხილეთ სრულად
ზოგიერთები ამტკიცებენ, რომ იესოს ლოცვაში ვარჯიშს ყოველთვის, ან თითქმის ყოველთვის, თან სდევს ხიბლი და გადაჭრით კრძალავენ ამ ლოცვით საქმიანობას.ვინც ამ აზრს და ასეთ აკრძალვას იზიარებს, ის ჩავარდნილია საშიშ ღვთისგმობაში, იმყოფება ღიბლში და სიბრალულის ღირსია ასეთი ხიბლის გამო. უფალი იესო ქრისტე არის ჩვენი ცხოვნების ერთადერთი წყარო, ჩვენი ხსნის ერთადერთი იმედი და მისმა ადამიანურმა სახელმა, მისი ღვთაებრიობიდან მიიღო შეუზღუდავი, ყოვლადწმინდა ძალა ჩვენი ...
მარხვის დროს უნდა ვერიდოთ ზედმეტ, ამაო ფუსფუსს, რათა მეტი ვიფიქროთ ჩვენს ცოდვებზე, ვიტიროთ ღვთის წინაშე, და მოვემზადოთ გულწრფელი აღსარებისთვის ცოდვებისაგან განსაწმენდად. მარხვის დღეები უნდა მიუძღვნათ მარხვას, ტაძარში სიარულს, ღვთის სიტყვის კითხვას და მოწყალების საქმეეებს - ავადმყოფთა, მწუხარეთა და და ღარიბთა მონახულებას ...
668. შეიძლება თუ არა ჩაითვალოს მოწყალებად ნატაცებით შეძენილის გაცემა?
იხილეთ სრულად
ერთმა წმინდანმა თქვა: „მოწყალემ თუ სიმართლე არ შეიძინა, ბრმაა“. ე.ი. საკუთარი ნაშრომისაგან უნდა გასცემდეთ მოწყალებას და არა ტყუილითა და უსამართლოდ შეძენილი ქონებიდან. და კიდევ, იგივე წმინდანი ბრძანებს: „თუ გსურს გლახაკთა შორის დათესო, საკუთარიდან დათესე. ხოლო თუ უცხოთაგან თესე, ღვარძლზე უმწარესი შეგექმნება“. მე კი ვიტყვი, თუკი მოწყალე სიმართლეზე არ ამაღლდა და უმართლესი არ იქნა, ასეთი არ არის მოწყალე.
