ადამი და ევა - ციტატები, გამონათქვამები

ჩვენ მეტი მოვიხვეჭეთ ქრისტეში, ვიდრე - დავკარგეთ ადამში

ქრისტემდე ადამი ჯოჯოხეთშია, ქრისტეს შემდეგ კი - ავაზაკი - სამოთხეში

ადამმა ღმერთად გახდომა მოისურვა, მაგრამ ისიც დაკარგა, რაც უფლისგან ჰქონდა ნაბოძები.

უფალმა ადამს შთაბერა სული ცხოვრებისა. ადამი შექმნის მომენტიდანვე იყო ღვთაებრივი მადლის, ამ ღვთაების სუნთქვის ზიარი.

ცოდვასთან ერთად ადამიანის სულში შემოდის შიში. ეს ჯერ კიდევ სამოთხეში მოხდა: ადამმა დარღვია რა მცნება, სურდა დამალვოდა უფალს და მერეღა აღიარა, რომ ასე შიშის გამო მოიქცა.

ზეიმობს ცა და ქვეყანა, ხარობს ღვთისმშობელი, რადგან დღეს ნეტარების საუფლოდან განდევნილი ადამის მოდგმა განღმრთობას იწყებს და ჩვენი დაცემული ბუნება სამეუფო ღირსებით იმოსება.

სამოთხის მცნება კაცს იმისთვის მიეცა, რომ მისი თავისუფალი ნება გამოცდილიყო. უფლის მორჩილების შემთხვევაში იგი იმაზე მეტს მიიღებდა, ვიდრე მანამდე ფლობდა, ანუ კიდევ უფრო დიდ ზნეობრივ სრულყოფას მიაღწევდა.

სამოთხეში ყოფნის პერიოდს მამები "წმინდა დროდ" მოიხსენებენ. იგი სხვა სახისა იყო და იქ არც ადამი არც ევა არ ექვემდებარებოდნენ მის მდინარებას. ის დრო კი, რომელშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, დადგა ცოდვით დაცემის შემდეგ.

სანამ პირველ დანაშაულს ჩაიდენდნენ და უფლის მცნებას გარდახდებოდნენ, პირველი ადამიანები საღმრთო დიდებით იყვნენ შემოსილნი... და ვიდრე ღმერთის მცნებების მორჩილი აღმსრულებელი იყო, ადამი ღმერთის მეგობრად გვევლინებოდა და ღმრთისა თანა ჰგი... იხილეთ სრულად

ადამში დამკვიდრებული სიტყვა ყველაფერი იყო მისთვის: მცნობელობაც, გულისხმის–ყოფაც, შეგრძნებაც ნეტარებისა, მემკვიდრეობაც და ცოდნაც. და პირველ ადამიანებს შინაგანადაც და გარეგანადაც საღმრთო დიდება ჰქონდათ შემოსილი, ისე, რომ ისინი ვერ ხ... იხილეთ სრულად