link

link

რისთვის გამტყუნდა ფარისეველი? (იგულისხმება მაცხოვრის იგავი მეზვერისა და ფარისევლის შესახებ, შდრ. ლუკა 18.10) რისთვის დასაჯა იგი სულმან წმიდამან? მისთვის, რომელ მან თვითონ გაიმართლა და აღამაღლა თავი თვისი. თუმცა არა ჰქონდა მას დიდი სათნოება, გარნა თავი თვისი დიდად მიაჩნდა. ნაცვლად მონანებისა და შეწუხებისა მან ლოცვაში თავი თვისი აქო.

link

link

link

ზოგიერთი ადამიანი აღსარებისას თავს იმართლებს და სხვას აბრალებს თავისი უთმინოების სიგლახაკეს. ამას არ ჰქვია აღსარება, არამედ იგივე ცდომაა და იგივე უგულისხმოება. აღმსარებელი ისე უნდა მოეპყრას საკუთარ თავს, როგორც მტერს. ადამის მსგავსად სხვაი არ უნდა აჩვენოს ცოდვის მიზეზად, არამედ ყოველივეში საკუთარი თავი უნდა მიიჩნიოს ბრალდებულად.

link

ყოველგვარი მანკიერება სულისთვის მავნეა, მაგრამ უფრო სასტიკი და დამღუპველია თავის მართლება და დავის სიყვარული. სწორედ ამიტომაც გვიბიძგებს ეშმაკი წინააღმდეგობისა და თავის მართლებისაკენ, რადგან იცის, რომ თუ მოითმენ და თავის მართლებას არ მიჰყვები, უფალი გაგამართლებს (არქიმანდრიტი თეოფანე ნოვოოზეროელი).

link

link

ცოდვა ბოროტებაა; მაგრამ კიდევ უფრო დიდი ცოდვაა ამ დროს თავის მართლება. სწორედ ესაა ეშმაკის იარაღი. ასე იყო პირველქმნილ ადამიანებთან: მაშინ, როდესაც ადამს უნდა ეღიარებინა ჩადენილი ცოდვა, მან ცოლს დასდო ბრალი; ევამ კი, თავის მხრივ – ეშმაკს. სინამდვილეში კი ასე უნდა ეთქვათ: შევცოდეთ. მათ კი არა თუ აღიარეს, არამედ თავის მართლებაც კი დაიწყეს. რამეთუ სატანა, რომელმაც იცის, რომ ცოდვის აღიარება მისგან გათავისუფლებაა, სულს ურცხვი სიჯიუტისაკენ უბიძგებს. შე...

link

სულისათვის დამღუპველია, როდესაც კაცი ამპარტავნებითა და თავდაჯერებით დაბრმავებული, მეტისმეტ მნიშვნელობას ანიჭებს საკუთარ კეთილ საქმეებს, ანუ დაცემული ბუნების საქმეებს. მაკარი დიდი ამბობს: „იგი მპარავი არს და ავაზაკი, რომელი არა შევალს კარით ეზოსა ცხოვართასა, არამედ სხვით კერძო შევალს“ (იოან. 10.1). და ასევე მპარავია და ავაზაკი, ვისაც ქრისტე კი არ განამართლებს, თვითონ განიმართლებს თავს.

link