თუკი ვნებულობა ის არის, რომ ეშმაკის მიერ დათესილ ყოველ სიტყვას ადამიანი მაშინათვე ემორჩილება, წმიდა უვნებელობის ნიშნად უნდა მივიჩნიოდ, თუ ვინმე დავითთან ერთად იტყვის: "გარე-მიქცევა ბოროტისაგან მე არა უწყოდე". არც ის ვიცი, რისთვის მოვიდა ანდა - როგორ, ან რანაირად განმეშორა, არამედ, ბოროტის საქმეები ჩემთვის სრულიად უცნობია და ყოველთვის ღმერთთან შეერთებული ვარ და ვიქნები.
ვინც ამ ქვეყნად ამ ზომას მიაღწევს, მასწავლებლად მას ღმერთი ჰყავს, რომელიც მას ყოველ სიტყვას, საქმესა და ზრახვას ხელმძღვანელობს. ასეთი ადამიანი შინაგანი გასხივოსნების საშუალებით შეიცნობს ღვთის ნებას, თითქოს მას ესმის რაღაც ხმა, რომელიც ყოველგვარ ქვეყნიურ ხმას აღემატება.