წმ. თეოფანე დაყუდებული - ციტატები, ამონარიდები

იესოს ლოცვის შერწყმა სუნთქვასთან, როგორც თქვენ აკეთებთ, შეიძლება. ამის შესახებ თქვა ერთმა ძველთაგანმა... სუნთქვა - ფსკვნილის ნაცვლად.

გონებაში ყოველდღე რომელიმე აზრი უნდა გიტრიალებდეთ, რომელიც ყველაზე უფრო მეტად დაიპყრობს გულს. აზრით ვარჯიშის გარეშე სული ჩაკვდება.

ზოგიერთი ისე კადნიერდება, რომ შელოცვა-მჩხიბავობის დროს უხმობენ ღვთისმშობელს, წმიდანებს და პირჯვარს ისახავენ, მაგრამ მათ უნდა გავურბოდეთ.

დაიწერე გულის ფიცარზე: ვინც გაურბის წმიდა საიდუმლოებებს, ის მადლგაცილებულია, ანუ არა აქვს სულიწმიდის მადლი. ვისაც არა აქვს სულიწმიდის მადლი, ის არ არის ქრისტესი.

როცა გვახსოვს ღმერთი და გულში შიში გვაქვს, ყველაფერი კეთილად აღეშენება, მაგრამ, როცა ის სუსტდება, ან მხოლოდ თავში იკავებს ადგილს, მაშინ ყველაფერი თავდაყირა დგება.

საკუთარი თავის მიმართ ყურადღება და უფლისადმი ლოცვა მტრის ყოველგვარ მახეებს აქარწყლებს. წაიკითხეთ და ისწავლეთ, ისიხის დამოძღვრის მიხედვით, თუ როგორ უნდა იმომედოთ ამ დროს.

საქმე მარტივადაა: ჩადით გულში, სადაც შთაბეჭდილებამ ჩააღწია, უბიძგეთ მას პირქუში გამომეტყველებით და ამავე დროს ილოცეთ მის წინააღმდეგ ღვთისადმი და ასე დაჰყავით, სანამ გაივლის.

აუცილებელია გულში ყურადღების შეკავება და იქ განუშორებლად ღვთის წინაშე დგომა. ბევრჯერ მითქვამს ამის შესახებ. ამ დროს უმცირეს ცვლილებასაც კი შეამჩნევთ. ილოცეთ, მოგცემთ ღმერთი!

გადაჭარბებული კითხვა ცუდია. მას სიკეთისაკენ არ მივყავართ. ის გულსა და ღმერთს შორის ერთგვარ კედელს აღმართავს. ამ დროს ცნობისწადილი და დამღუპველი კამათისმოყვარეობა ვითარდება.

ჩავუკვირდეთ საკუთარ თავს და გავარკვიოთ, არის თუ არა ჩვენში სიყვარული. თუ აღმოვაჩენთ, რომ იგი არ არის, ან სუსტია, შევეცადოთ გავაძლიეროთ, რათა არ დავისაჯოთ ღვთის მოძულეებთან ერთად