link

„არა ჰქმნე თავისა შენისა კერპი...“ ამ მხრივ ჩვენ, ქრისტიანები, თითქოს არა ვცოდავთ საღვთო სჯულის მეორე მცნების წინაშე, მაგრამ განა მართლა ასეა საქმე? განა ჩვენი ვნებანი იგივე კერპები არ არიან, რომლებსაც მთელი ცხოვრების მანძილზე ვეთაყვანებით? „რომელთა ღმერთ მუცელი არს და დიდებაი – სირცხვილსა შინა მათსა, რომელნი ქუეყანისასა ზრახვენ“ – ამბობს პავლე მოციქული (ფილიპ. 3.19). განა ჩვენ არ შეგვეხება მოციქულის სიტყვები? ჩვენ გვეხება, იმიტომ, რომ უფრო მეტად...

link

link

link

მოსპე შენში ყოველივე, რაც ასულდგმულებს მანკიერებას და ძალით მოაკვდინე შენი ხორციელი ასონი. როგორც მოკლული მტერი ვეღარ მოგგვრის შიშს, ასევე მოკვდინებული სხეულიც აღარ აამღვრევს შენს სულს. მკვდარი სხეული აღარ გრძნობს ცეცხლისაგან ტკივილს, და თავშეკავებული - სიამოვნებას მოკვდინებული გემოთმოყვარებისაგან. თუკი მოკლავ ეგვიპტელს, ქვიშაში დამალე, და ვნების გადალახვის შემდეგ ნუ შეჰმატებ სხეულს. რამეთუ როგორც ნოყიერ ნიადაგში მოხვედრილი თესლი ამოხეთქავს,ასევ...

link

გონება უნდა დავიცვათ ბოროტი და ცარიელი აზრებისაგან; მზერა - საერო მშვენებათაგან, გული - ბოროტი სურვილებისა და განდიდებისაგან, უმეტესად კი - მოყვასზე აუგის თქმისაგან, ენა - ენა განკითხვისა და დრტვინვისაგან, კუჭი - ნუგბარის და ზედმეტი ღვინის სმისაგან, მაგალითად შენი თავი კი - უსაქმურობისაგან.

link

link

ასე ჭუჭყიანი სარკე ზედმიწევნით ვერ გადმოსცემს არეკლილ გამოსახულებას, ხოლო მიმაძღრით დასუსტებული აზროვნება კი იტევს თავის თავში ღვთიურ მეცნიერებას. დიდი ხნის დაუმუშავებელი მიწა ეკალ-ბარდს აღმოაცენებს, გემოთმოყვარის გონება უშვერ ზრახვებს ბადებს. შეუძლებელია სიმყრალეში წააწყდე კეთილსურნელებას, და გემოთმოყვარეში - ჭვრეტის ნელსურნელებას, გემოთმოყვარის თვალი ღრეობებს ეძებს, ხოლო თავშეკავებულისა - ბრძენთა შეკრებას. გემოთმოყვარის სული მოწამეთა ხსე...

link

გემრიელი ჭამა-სმა ნიშნავს, მიირთმევდე არა სხეულის მოთხოვნით, არამედ მუცლის პატივითა და პირის გემოთი. რომელიმე საჭმლის სიყვარული, განსაკუთრებით რაიმეს ახირებულად მონდომება არის ჟინი, გემოთმოყვარეობის მსახური. თუ გაინტერესებს აუტანიხარ თუ არა პირის გემოს ვნებას, ასე გაიგებ: თუ საჭმელი ერევა შენს ზრახვებს (ისე, რომ წინააღმდეგობას ვერ უწევ) ესე იგი, შენ გემოთმოყვარე ხარ. ხოლო თუ სურვილი ვერ გერევა და შენ თავისუფლად, ზომიერად მიირთმევ ნებისმიერ საჭმე...

link

მოღვაწემ, თუ კი ის ცოდვებს ებრძვის, გემრიელად არ უნდა მიირთვას. მან მოთმინებით უნდა გადაიტანოს სურვლებთან ბრძოლა. რაც მეტად აამებ ხორცს, ის მეტად ჭირვეული, მომთხოვნი, აზიზი და მოუთმენელი ხდება, უჭირს გაჭირვების გადატანა და ა. შ. ყოველგვარ გადაჭარბებას ჭამა-სმაში სულის მოდუნება და მოყვასის სიყვარულის დაკარგვა მოსდევს.

link