რა საშინელება, რა სასოწარკვეთილება ელის რჯულისგარდამავალს, რომელიც ჯიუტობს და ცოდვისადმი თავის მიდრეკილების დაძლევა არ სურს, როდესაც საღმრთო ხმა მას აუწყებს, რომ სულ მალე მართალი მსაჯულის წინაშე წარსდგება, რომელიც მას საქმეთა მიხედვით მიაგებს.
უსიამოვნო, სამარცხვინოა, რომ უმსგავსად გაშიშვლებულნი ან დაგლეჯილი და ბინძური პერანგით მოსილნი წარვდგეთ მიწიერი მეფის წინაშე, მით უფრო საშინელია სულისათვის, თუკი ის ზეცაში ზეციური მეფის წინაშე განუბანელი, განუწმენდელი, ცოდვით დამახინჯებული წარსდგება.