„რამეთუ სჯობს დღე ერთი ეზოთა შინა შენთა, უფროს ათასთა მათ“. ერთი დღე საყდარში ანუ საყდრის ეზოში უმჯობესი არის, ვიდრე ათასი დღე სოფელში. რისთვის? მისთვის, რომ საყდარში კაცის გული და სული არის დამშვიდებული და დაწყნარებული, ხოლო სოფე...
იხილეთ სრულად
„რამეთუ სჯობს დღე ერთი ეზოთა შინა შენთა, უფროს ათასთა მათ“. ერთი დღე საყდარში ანუ საყდრის ეზოში უმჯობესი არის, ვიდრე ათასი დღე სოფელში. რისთვის? მისთვის, რომ საყდარში კაცის გული და სული არის დამშვიდებული და დაწყნარებული, ხოლო სოფელში მარადის აღშფოთებული და მოუსვენებელი. კაცი დაღალული, მოწყლული და გატანჯული სოფლის ამაოებითა, შფოთითა, საყდარში განისვენებს, დაივიწყებს ყოველსა სოფლიურსა ზრუნვასა და მწუხარებასა
„ნეტარ არიან, რომელნი დამკვიდრებულ არიან სახლსა შენსა, უკუნითი უკუნისამდე გაქებდნენ შენ“. ნეტარ არს კაცი, რომლისა სული დამკვიდრებული არის საყდარსა შინა, ესე იგი ხშირად დადის საყდარში და როდესაც საყდარში არ არის, მაშინაც კი საყდარშ...
იხილეთ სრულად
„ნეტარ არიან, რომელნი დამკვიდრებულ არიან სახლსა შენსა, უკუნითი უკუნისამდე გაქებდნენ შენ“. ნეტარ არს კაცი, რომლისა სული დამკვიდრებული არის საყდარსა შინა, ესე იგი ხშირად დადის საყდარში და როდესაც საყდარში არ არის, მაშინაც კი საყდარში აქვს სული და გული. ესრეთი კაცი უკუნითი უკუნისამდე აქებს უფალსა, აქებს მისთვის, რომ დიდსა მადლსა მიიღებს ღვთისაგან.
„ვითარ საყვარელ არიან საყოფელნი შენნი, უფალო ძალთაო. სურის და მოაკლდების სულსა ჩემსა ეზოთა მიმართ უფლისათა“. ესრედ დაიწყებს წინასწარმეტყველი დავით იმ ფსალმუნს, რომელსა შინა აღწერს ეკლესიის მნიშვნელობასა. მიჰხედე, რა სახით აღწერს ს...
იხილეთ სრულად
„ვითარ საყვარელ არიან საყოფელნი შენნი, უფალო ძალთაო. სურის და მოაკლდების სულსა ჩემსა ეზოთა მიმართ უფლისათა“. ესრედ დაიწყებს წინასწარმეტყველი დავით იმ ფსალმუნს, რომელსა შინა აღწერს ეკლესიის მნიშვნელობასა. მიჰხედე, რა სახით აღწერს სულითა ღვთისათა საყდარსა. რა საყვარელი არის, ღმერთო, საყდარი შენიო. მსურის ფრიად შესვლა საყდარშიო, იმ სახით, რომ სული და გული დამელია, ვიდრემდის შევიდე მას შინაო. დავით იყო წინასწარმეტყველი და მეფე, მაშასადამე – მდიდარი, ...
საყოფელი უფლისა არის სადგომი, ანუ სახლი უფლისა. მართალია, მთელი ცა და ქვეყანა და ყოველი ადგილი არის საყოფელი, ანუ სადგომი უფლისა, გარნა ქვეყანასა ზედა უაღრესად და უმახლობელესად საყოფელი უფლისა არის საყდარი, ანუ ეკლესია. მისთვის, რ...
იხილეთ სრულად
საყოფელი უფლისა არის სადგომი, ანუ სახლი უფლისა. მართალია, მთელი ცა და ქვეყანა და ყოველი ადგილი არის საყოფელი, ანუ სადგომი უფლისა, გარნა ქვეყანასა ზედა უაღრესად და უმახლობელესად საყოფელი უფლისა არის საყდარი, ანუ ეკლესია. მისთვის, რომ ეკლესიაში არის მისი სიტყვა, მისი სწავლა, მისი ხატი; ეკლესიაში შეიწირების მისადმი უსისხლო მსხვერპლი, ლოცვა და გალობა. მოკლედ, ეკლესია არის საკუთარი სადგომი უფლისა.
ერთობ უბედური არის და ღირსი ცრემლისა ჩვენი ხასიათი, ძმანო ჩემნო. ნაცვლად მისა, რომ გვიხაროდეს და ვმადლობდეთ ღმერთსა, როდესაც ვხედავთ რომელსამე ჩვენსა მოძმესა, თვისი ჭკუით და შრომით გაკეთებულსა, და ესრედ თვით ჩვენთვის კარგის გზის მ...
იხილეთ სრულად
ერთობ უბედური არის და ღირსი ცრემლისა ჩვენი ხასიათი, ძმანო ჩემნო. ნაცვლად მისა, რომ გვიხაროდეს და ვმადლობდეთ ღმერთსა, როდესაც ვხედავთ რომელსამე ჩვენსა მოძმესა, თვისი ჭკუით და შრომით გაკეთებულსა, და ესრედ თვით ჩვენთვის კარგის გზის მაჩვენებელსა, ჩვენ ვწუხვართ და გვეკიდება ალი შურისა. ნაცვლად მისა, რომ ჩვენც გვამხნეოს მისმა მოქცევამ, წაგვახალისოს მისმა მაგალითმა და ვიწყოთ შრომა და მეცადინეობა, ჩვენ მარტო იმას ვფიქრობთ, რომ როგორმე შევაწუხოთ და დავაბრ...
ძმანო ჩემნო, მოიშალეთ ყოველგვარი ამაოდ ხსენება ღვთის სახელისა, გარნა უმეტესად წყევა და შეჩვენება. ღმერთი გვიბრძანებს ჩვენ: „აკურთხევდით მწყევართა თქვენთა, კეთილს უყოფდით მდევართა თქვენთა, შეიყვარეთ მოძულენი თქვენნი“. მაშასადამე, კ...
იხილეთ სრულად
ძმანო ჩემნო, მოიშალეთ ყოველგვარი ამაოდ ხსენება ღვთის სახელისა, გარნა უმეტესად წყევა და შეჩვენება. ღმერთი გვიბრძანებს ჩვენ: „აკურთხევდით მწყევართა თქვენთა, კეთილს უყოფდით მდევართა თქვენთა, შეიყვარეთ მოძულენი თქვენნი“. მაშასადამე, კიდეც რომ ემართლებოდე ვისმეს, კიდეც რომ გავნოს ვინმემ, მაინც არ უნდა დასწყევლო იგი. გარნა, ჩვენ კი მოუთმენელნი, გულფიცხნი, ხშირად ვწყევლით უმართლოდ, თვით უბრალოსა კაცსა.
ზოგიერთნი აწინდელნი ქრისტიანენი ისე მიჩვეულნი არიან წყევასა და შეჩვენებასა კაცთასა, რომელ თითქმის ყოველ წამს, მცირე რამეზე გული თუ მოუვიდათ, მაშინვე განიმეორებენ საშინელთა ამ სიტყვათა: „დასწყევლოს ღმერთმა“. რისგან არის ეს სამწუხარ...
იხილეთ სრულად
ზოგიერთნი აწინდელნი ქრისტიანენი ისე მიჩვეულნი არიან წყევასა და შეჩვენებასა კაცთასა, რომელ თითქმის ყოველ წამს, მცირე რამეზე გული თუ მოუვიდათ, მაშინვე განიმეორებენ საშინელთა ამ სიტყვათა: „დასწყევლოს ღმერთმა“. რისგან არის ეს სამწუხარო ჩვეულება? იქიდან, რომ იგინი ლაპარაკობენ და სცხოვრებენ დაუფიქრებლად; მისგან, რომელ არ არიან მიჩვეულნი დაუკვირდნენ საკუთართა თვისთა სიტყვათა და საქმეთა; განიხილონ, განსაჯონ თვისი ცხოვრება და ხასიათი; კიდევ იქიდან, რომელ ...
