სათნოებათმოყვარეობა (პირველი წიგნის პირველი ნაწილი) - ციტატები, ამონარიდები

172. ნუ გსურს იმ ადამიანთა უბედურების მოსმენა, რომლებიც შენი მტრები არიან, რადგან ამგვარი ამბების მსმენელნი საკუთარი განაზრახის ნაყოფს იმკიან (იგულისხმება, რომ ისინი თავიანთი მტრებისთვის სწორედ ამგვარ უბედურებას განიზრახავდნენ, ამ... იხილეთ სრულად

173. ნუ ფიქრობთ, რომ ყოველგვარი შეჭირვება ცოდვის გამო მოიწევა ადამიანებზე, რადგან ღვთისსანთონიც ჩავარდნილან განსაცდელში. მართლაც, დაწერილია როგორც ის, რომ "უღმერთონი და ურჯულონი განიდევნებიან" (ფს. 36.28), ასევე ისიც, რომ "ქრისტეშ... იხილეთ სრულად

168. არსებობს ადამიანი, რომელიც გარეგნულად მცნებებს ასრულებს, მაგრამ ვნებებსაა დამონებული და უკეთურ გულისზრახვათა შედეგად კეთილ საქმეს აუფასურებს.

169. ბოროტების სათავეში შესულმა არ თქვა, რომ ვერანაირად ვერ დაგძლევს იგი, რადგან რა ზომამდეც შედიხარ, იმ ზომამდე ძლეულიც ხარ უკვე.

171. ბოროტების მზაკვრობა ესაა მრავალწნული ბადე და მასში ნაწილობრივ გახვეული, თუ არ იზრუნებს, ყოველი მხრიდან მოიხრჩობა.

170. ყველა მოვლენა მცირედიდან იწყება და ნაწილ-ნაწილ ნასაზრდოები ზრდას იწყებს

187. ღვთის ნების მცოდნე და, ძალისამებრ, მისი მოქმედი მცირედი სიძნელეებით უდიდესთ განერიდება.

188. ვისაც ლოცვისა და განსაცდელთა დათმენის გარეშე სურს გამარჯვება, არათუ უკუაგდებს იგი ამ განსაცდელთ, არამედ კიდევ მეტად ეხვევა მათში.

189. უფალი თავის მცნებებშია დაფარული და მის მაძიებლებს თანაშეზომილად აღმოუჩნდება.

192. სხვაა მცნების აღსრულება და სხვა - სათნოება, თუმცა ისინი ურთიერთისგან იღებენ სიკეთეთა მიზეზებს. 193. მცნების აღსრულებად ითქმის ის, რომ ნაბრძანები სრულდება, ხოლო სათნოებად ის, რომ ჩვენი ნამოქმედარი ესათნოება ჭეშმარიტებას.