არა. ვნებათა არად ჩაგდება ამპარტავნებაა, თვითდაჯერებულობა და რაც ყველაზე უარესია - თვითგამართლება. ანუ - შენ თავს იმართლებ და "უარყოფ" შენს ვნებას, თითქოს ამბობდე: - "ეს ჩემი ვნება არ არის, მას ჩემთან არანაირი კავშირი არა აქვს". - და არ იღვწი, რომ მისგან გათავისუფლდე. ხოლო გმობის გულისსიტყვები მართლაც უნდა უგულებელსვყოთ, იმიტომ რომ, როგორც უკვე გითხარით, ისინი ნამდვილად ეშმაკისგან მოდის.

link

გალობით - "აღაღე პიი ჩემი" შენ რა, ნოტებით გალობა არ იცი?! ნუ გამოიძიებ ამ გულისსიტყვებს, უბრალოდ არად ჩააგდე ისინი. ადამიანი, რომელიც ლოცვაზე დგას და ამგვარ გულისსიტყვებთან საუბრობს, იმ ჯარისკაცს ჰგავს, რომელიც პატაკს აბარებს უფროსს და ამავდროულად ყუმბარას ატრიალებს.

link

link

link

ეს აზრი ბოროტისაგან არის, რომელიც ცდილობს, ადამიანი სულიერად დაასნეულოს. ამგვარი აზრის მიმართ განურჩევლობა უნდა შევინარჩუნოთ, ყურადღება არ უნდა მივაქციოთ, მასზე მინდობა ერთი წუთითაც კი არ შეიძლება. მაგალითად, ეჭვიანი კაცი, როდესაც დაინახავს, რომ ორი ნაცნობი ერთმანეთში ჩეს აზრი ბოროტისაგან არის, რომელიც ცდილობს, ადამიანი სულიერად დაასნეულოს. ამგვარი აზრის მიმართ განურჩევლობა უნდა შევინარჩუნოთ, ყურადღება არ უნდა მივაქციოთ, მასზე მინდობა ერთი წუთითა...

link

არა, ღვთისმოსაობა და მგრძნობიარობა, სიფაქიზე - ესენი ბუნებრივი ნიჭებია, თუმცა, საუბედუროდ ეშმაკი ზოგჯერ ახერხებს, რომ ისინი საკუთარი მიზნებისათვის გამოიყენოს. ის ხშირად ჩააგონებს მგრძნობიარე და ფაქიზ ადამიანს, რომ მან ყველაფერი მუქ ფერებში წარმოიდგინოს, რომ მას ძალა არ ეყოს რაიმე განსაცდელის გადასატანად. ანდა მისი ნაწილობრივი გადატანის შემდეგ გადაიქანცოს, იმედი გაუცრუვდეს, გაწამდეს და ბოლოდდაბოლოს დასახიჩრდეს. თუკი შეძლებთ, რომ თანდაყოლილი მგრძნო...

link

link

ყველაზე საშინელი ავადმყოფობა ისაა, როდესაც ადამიანისაკუთარ თავს ჩააგონებს, რომ ის რაღაცითაა დაავადებული. ამ აზრის გამოისობით ადამიანს შფოთი ახრჩობს, აღაგზნებს, მადასა და ძილს უკარგავს, აიძულებს, რომ წამლები მიიღოს. მესმის, როდესაც ნამდვილად ავადმყოფი ადამიანი მკურნალობს, მაგრამ არაფრით არ შემიძლია, გავუგო მას, ვინც სრულიად ჯანმრთელ მდგომარეობაში წარმოიდგენს, ავად ვარო და მერე თავისივე წარმოდგენის გამო მართლაც ავად გახდება. მაგალითად, ადამიანი სულ...

link

ის ამას საკუთარ თავს თანდათანობითვე ჩააგონებს. ხშირად ასეთი ეჭვებისათვის შესაძლოა, არსებობდეს რაღაც მცირე, უმნიშვნელო საბაბი, რომლის საშუალებითაც საკუთარი წარმოსახვა ადამიანს ამგვარ რამეს აფიქრებინებს და ისიც ბუზისგან სპილოს ქმნის. როდესაც სტომიონში ვცხოვრობდი, კონიცაში იყო ერთი ცოლ-შვილიანი კაცი, რომელიც დარწმუნებული იყო, რომ ტუბერკულოზი სჭირდა. საკუთარ ცოლსაც კი არ იკარებდა სიახლოვეს. - "არ მოხვიდე, თორემ გადაგედება". - ეუბნებოდა მას. საწყალი ქ...

link

იმისათვის, რომ ასეთ ადამიანს ეშველოს, მას მოძღვარი უნდა ჰყავდეს, ენდობოდეს და ემორჩილებოდეს მას. მოძღვარს უნდა გაუმხილოს თავისი ზრახვები, ის კი დამოძღვრავს მას: - "ამას ყურადღებას ნუ მიაქცევ, აი, ამის მიმართ კი პირიქით, ყურადღებით იყავი". თუ ადამიანი მოძღვარს არ ენდობა და მისას არ ისმენს, ამგვარი აზრები მოსვენებას არასოდეს მისცემს. იცი რას ნიშნავს, როდესაც ადამიანები დახმარებას გთხოვენ და თვითონ თითს თითზე არ აკარებენ?! აი, მაგალითად, ახალგაზრდა ...

link