როდის მრავლდება უკეთური აზრები და როდის მცირდება?
იხილეთ სრულად
როდესაც დაკავებული ვართ საერო და ხორციელი საქმეებით და ამაო, ფუჭი საუბრებით, მაშინ მოსაუბრეში მრავლდება უკეთური აზრები. ხოლო, როდესაც ადამიანი სწავლობს წმიდა წერილს, ვარჯიშობს ფსალმუნებსა და გალობაში, იმყოფება მარხვასა და სიფხიზლეში, განუწყვეტლად ფიქრობს მარადისობაზე, მაშინ ცუდი აზრები მცირდება და სულ უფრო იშვიათად აწუხებს.
რა ვქნა, როდესაც ავი ზრახვები მეძალება?
იხილეთ სრულად
ამ დროს საჭიროა ლოცვა და მონანიება უფლის წინაშე; მაგრამ სულით ნუ დაეცემით, და არ იფიქროთ, რომ ეს დაღუპვაა. რაგდან თუ თქვენ არ გინდათ ასეთი ზრახები და განაგდებთ მათ, ღმერთი არ განგირისხდებათ. ილოცეთ ღვთის წინაშე, რომ მტერი მოგაშოროთ. ხშირად უთხარით მოძღვარს და მტერი განგერიდებათ. ის ასეთი ზრახვებით მაშინ ესხმის თავს, როდესაც სულს ეშინია. ხოლო როდესაც ხედავს, რომ სული მამაცია და გამოიცნობს ხოლმე მის ხლართებს, მაშინვე განეშორება.
ყოველგვარი ცოდვიანი ზრახვის საწინააღმდეგოდ ყველაზე ძლიერი იარაღია ლოცვა, განსაკუთრებით - იესოს ლოცვა. თუმცა ბრძოლის სხვა ხერხებიც არსებობს. პატივმოყვარული და თავის თავზე დიდი წარმოდგენის აზრების საწინააღმდეგოდ ვიფიქროთ საკუთარი სხეულის ხრწნადობაზე; სიამაყის საწინააღმდეგოდ გავიხსენოთ, რომ მხოლოდ ერთი - ამპარტავნება ყველა კეთილ საქმეს შთანთქავს; ბოროტი მეხსიერების საწინააღმდეგოდ მტერზე ვილოცოთ; განკითხვის საწინააღმდეგოდ თავს ვუსაყვედუროთ სიამაყე, ...
სულიერ ღვაწლში მყოფი ყველანაირად უნდა ერიდებოდეს იმგვარ აზრებს, რომლებიც აღწევს მის გონებასა და გულში და ესათუთება. სატანა დიდი გამომგონებელია ბოროტმოქმედებაში: როდესაც ღვთისმოსავი ადამიანის ყურადღებას ვერ წყვეტს მათთვის ძვირფასი ცხოვრების წესისა და საქციელისაგან და ვერ ხრის იქითკენ, საითაც მას სურს, მაშინ ცდილობს მათ გაოცებას სხვა ხერხით. იგი აქებს მათ. როგორც იმგვარ ადამიანებს, რომლებმაც სრულყოფილებას მიაღწიეს, მერე განადიდებს, როგორც წმიდანებ...
რა არის მიზეზი ღვთისმგმობი აზრებისა? აგრეთვე - ღვთისმშობლის, წმიდა ხატების, წმიდა საიდუმლოებების წინააღმდეგ მიმართული უკეთური აზრების?
იხილეთ სრულად
თავი დავანებოთ ახლობლის განკითხვას და აღარ შეგვეშინდება უკეთური ზრახვებისა. არავინ უნდა იფიქროს, რომ ღვთისა და სიწმიდეების მგმობ ფიქრებში დამნაშავეა, თუ იგი მათ არ ეთანხმება და პირიქით, ეწინააღმდეგება. ეს ეშმაკებს უნდა მივაწეროთ. ეცადე არანაირი ყურადღება არ მიაქციო ამას (წმ. იოანე კიბისაღმწერელი).
როგორ მოვიქცეთ, თუ ზრახვები ღვთისგან არის?
იხილეთ სრულად
ასეთი ზრახვები სიხარულით უნდა მივიღოთ და ღმერთს ვთხოვოთ დახმარება მათს აღსასრულებლად. მაგალითად, მოგვივიდა აზრი, რომ ვიზრუნოთ საკუთარ ცხონებაზე, ვილოცოთ ღვთის წინაშე, სიკეთე გაუკეთოთ ადამიანებს, შეურიგდეთ დამდურებულთ. ამგვარი კეთილი აზრები აუცილებლად და დაუყოვნებლივ უნდა შევასრულოთ, რადგან ეს ყოველთვის არ მეორდება (ბერი არსენი ათონელი).
სამი სახის ზრახვები არსებობს: ადამიანური, ანგელოზებრივი და ეშმაკისეული. ანგელოზებრივი ზრახვები ყოველთვის კეთილია და მათგან სულში სიმშვიდე და ნათელი სუფევს, ხშირად - ერთგვარი მხიარულებაც. ეშმაკისეული ზრახვები ყოველთვის ცოდვიანია და გულს აშფოთებს. ეს არის: რისხვაზე, სიძვაზე, ვერცხლისმოყვარეობაზე, პატივმოყვარეობაზე, ამპარტავნებაზე და სხვ. მათგან გულში მუდამ შფოთია.
