164. როგორ უნდა მოვიქცე, თუ ცილს დამწამებენ და შემდეგ განცხადდება ჩემი სიმართლე?
161. საიდან მოდის გაღიზიანება?
კარგად დააკვირდი საკუთარ სიამაყეს: შეუმჩნეველია მისი მოქმედება და განსაკუთრებით კი მაშინ, თუკი უმნიშვნელო და წვრილმანი მიზეზიც კი კმარა რომ გაღიზიანდე და გაბრაზდე.
სიამაყის გამო არავის მორჩილება არ გვინდა, იმისიც, ვის წინაშეც ვალდებულნი ვართ: არ ვემორჩილებით მშობლეს, ხელმძღვანელებს, თვით მოქალაქეთა თანაცხოვრების საერთო წესებს. რას მიქვია ავტორიტეტი, როცა მხოლოდ საკუთარი აზრი მიგვაჩნია სწორად...
იხილეთ სრულად
სიამაყის გამო არავის მორჩილება არ გვინდა, იმისიც, ვის წინაშეც ვალდებულნი ვართ: არ ვემორჩილებით მშობლეს, ხელმძღვანელებს, თვით მოქალაქეთა თანაცხოვრების საერთო წესებს. რას მიქვია ავტორიტეტი, როცა მხოლოდ საკუთარი აზრი მიგვაჩნია სწორად და ყველგან გვინდა მისი გატანა. თუ ვინმე სიტყვით მაინც შეეხეო ჩვენს ზვაობას, რა გაგვაჩერებს, თუნდაც მოჩვენებითი სიმდაბლის გამო, იქამდე ვილაპარაკებთ, ვიდრე ბოლომდე არ ვიტყვით სათქმელს. ეს კიდევ რაა, მერეც დიდხანს ვერ დავწ...
link
ამაყი ადამიანი თავის თავს აქცევს კერპად და უპირატესად მას ემსახურება. მრავალი ჩვენგანი თავის თავს უწყინარ და მშვიდ ადამიანად თვლის. ვითარცა ხე მისი ნაყოფით, სიამაყე საქმით გამოიცნობა. განა თითოეულ ჩვენგანს არ სურს პატივი, ქება–დიდ...
იხილეთ სრულად
ამაყი ადამიანი თავის თავს აქცევს კერპად და უპირატესად მას ემსახურება. მრავალი ჩვენგანი თავის თავს უწყინარ და მშვიდ ადამიანად თვლის. ვითარცა ხე მისი ნაყოფით, სიამაყე საქმით გამოიცნობა. განა თითოეულ ჩვენგანს არ სურს პატივი, ქება–დიდება? მრავალი თქვენგანი ფიქრობს: არც პატივს ვეძებ, არც დიდებას, არც ქებასო. მაშინ რატომ ვერ დაგითმენია მცირეოდენი საყვედური, თუნდაც ერთი შენიშვნაც ისე, რომ არ გაჯავრდე და არ განრისხდე? ამის მიზეზი შემდეგია: თითოეულს სჯერა...
link
ამაყი ვერც სიმშვიდეს მოიპოვებს, ვერც ბედნიერებას. იგი კოლფლიქტშია გარემომცველ სამყაროსთან - თავისი თავი ჰგონია სამყაროს ცენტრი, და რაკი შეუძლებელია, ეს სხვებსაც დააჯეროს, შინაგანად ნაწყენი და შეურაცხყოფილია. ამაყი პატივს არავის სც...
იხილეთ სრულად
ამაყი ვერც სიმშვიდეს მოიპოვებს, ვერც ბედნიერებას. იგი კოლფლიქტშია გარემომცველ სამყაროსთან - თავისი თავი ჰგონია სამყაროს ცენტრი, და რაკი შეუძლებელია, ეს სხვებსაც დააჯეროს, შინაგანად ნაწყენი და შეურაცხყოფილია. ამაყი პატივს არავის სცემს, რადგან სიამაყე სხვებთან მიმართებით საკუთარი უპირატესობის ცრუ შეგრძნებაცაა. ამაყი მოძალადეა. ძალადობა სხვადასხვა ფორმებსა და მასშტაბებში ვლინდება, ძალზე ხშირად - ოჯახშიც. ჩვენს დროში ოჯახების არამყარობის ერთერთი მიზე...
link
მდაბალი თავის კნინ ადამიანურ ძალებს ღმრთის შემწეობით ივსებს. ამაყი შინაგანად უარყოფს ღმრთის შემწეობას, მუდამ კმაყოფილია საკუთარი თავით, თითქოს არაფერი სჭირდება, ფიქრობს - ჩემი ძალებით, ჩემი ღირსებებით მოვიპოვებ ზეციურ სასუფეველსო....
იხილეთ სრულად
მდაბალი თავის კნინ ადამიანურ ძალებს ღმრთის შემწეობით ივსებს. ამაყი შინაგანად უარყოფს ღმრთის შემწეობას, მუდამ კმაყოფილია საკუთარი თავით, თითქოს არაფერი სჭირდება, ფიქრობს - ჩემი ძალებით, ჩემი ღირსებებით მოვიპოვებ ზეციურ სასუფეველსო. მას ღმერთზე დამოკიდებულების გრძნობა არა აქვს და საკუთარ თავს შესტრფის. ამაყს არ შეუძლია ქრისტიანი გახდეს, რამეთუ ემოციურად და სულიერად უცხოა ქრისტესთვის
link
გულში ნუ იამაყებ წმინდა წერილის წვდომით, რათა გონებით გმობაში არ ჩავარდე
87. სიამაყე და ამპარტავნება მგმობელობის მიზეზებია, ხოლო ვერცხლისმოყვარეობა და ცუდმედიდობა – ულმობლობისა და პირფერობისა.
უტიფარია ადამიანი, ვინც თავის ცოდვებს ვერ ხედავს და თავი მოაქვს. ყოველი ამაყი და ამპარტავანი გულითა, საძაგელი არს უფლის წინაშე
