აი,ჩვენ უმეცრების ღრმა უფსკრულში მდებარენი და ვნებათა წყვდიადით მოცულნი, ჩვენი კადნიერებიდან გამომდინარე უკვე ზეციური სამყაროს შესახებ,რომელსაც უვნობელობას ვუწოდებთ - სიბრძნისმეტყველებასაც ვბედავთ, ხილულ ზეცას ვარსკვლავები ამკობენ, უხილავს კი - სათნოებები, რადგანაც მე უვნებლობას სხვანაირად ვერ წარმოვისახავ, თუ არა - გონებისა და გულის ზეცად,რომელსაც ეშმაკის ყოველგვარი ბრძოლა ნიავად მიუჩნევია.