722. როდესაც მამებთან ერთად სადილობა მომიწევს და რომელიმე მათგანი წინამდებარე საჭმელს აკურთხებს, ჭამა რომ დავიწყო, უნდა ვუთხრა მას: „მაკურთხე“ და დაველოდო, სანამ ის ხელახლა მაკურთხებს ჭამისათვის, თუ პირველ კურთხევას დავჯერდე? ზოგჯერ, როდესაც ამას ვთხოვ, მისი გონება სხვა რამით არის დაკავებული და აყოვნებს პასუხის გაცემას, მე კი ყოველთვის ვწუხვარ ამაზე. ასევე, სანამ საკვებს შევეხები, ჯვარი უნდა გადავსახო მას თუ არა?

723. თუკი მამები, რომლებთანაც დავდივარ, წინამდებარე საკვების კურთხევას მაიძულებენ, გავუგონო მათ თუ არა?

724. თუ ყველა ტრაპეზთან მსხდომი, ერის ადამიანია და არავინაა ტრაპეზი რომ აკურთხოს, როგორ მოვიქცეთ?

725. როდესაც ისინი ეჭვობენ, თუ ვინ აკურთხოს საჭმელი, და ერთმანეთს უთმობენ, როგორ მოიქცნენ?

726. თქვენ თქვით, რომ საკვების ხმევის დროს ერისკაცებმაც უნდა გაიხსენონ ღმერთი, რათა მისმა გახსენებამ საჭმელი გაწმინდოს. მაგრამ თუ ზემოთ ნათქვამ მუხლს და ლოცვას მანამ წარმოვთქვამთ, სანამ პურს დადებენ ტრაპეზზე, კარგია ეს, თუ არა?