
ავტორი:
ილია II
ერთი მორწმუნე ხშირად დადიოდა ეკლესიაში. იჯდა ხოლმე დაცარიელებულ ტაძარში და საათობით შესცქეროდა
ერთი მორწმუნე ხშირად დადიოდა ეკლესიაში. იჯდა ხოლმე დაცარიელებულ ტაძარში და საათობით შესცქეროდა მაცხოვრის ხატს. ჰკითხეს, რატომ ატარებდა ასე დღეებს. მან უპასუხა: "მე ვუცქერი უფალს, ის მიყურებს მე და გვიხარია, რომ ერთად ვართ". ამ ადაშიანს ღმერთთან უსიტყვოდ საუბარი ჰქონდა ნასწავლი.