ავტორი:
წმ. ანტონი დიდი
თემა: უპოვარება, სათნოებები
129. არავინ, ვინც კეთილია, სამარცხვინო არაა, მაგრამ ვინც კარგი არ არის, უთუოდ უკეთურია და სხეულისმოყვარე, ხოლო ადამიანის პირველი სათნოება ესაა ხორცის მოძაგება, რადგან წუთიერთაგან, ხრწნადთაგან და ნივთიერთაგან ნებაყოფლობითი და არა უპოვარებითი (ეს ნიშნავს, რომ ამქვეყნიური წარმავალი სიკეთეებისგან იმ შემთხვევაშიც განშორებულები ვჩანვართ, როდესაც უბრალოდ გვაკლია და არ მოგვეპოვება ისინი, თუმცა კი შეიძლება ძალიან დიდი სურვილი გვქონდეს მათი ფლობისა. ცხადია, ამგვარი ჩვენს-უნებური განშორებულობა ამა ქვეყნის სიამეთაგან არანაირ ღვაწლად არ შეირაცხება ღვთის წინაშე) განშორებულობა საუკუნოვან და უხრწნელ სიკეთეთა მემკვიდრეებად გვაქცევს ჩვენ.
|
|
|
