ისე სინანულის დროს მარხავა ბუნებრივია. ე.ი. საჭმელს კი არ ჭამ, არამედ სულიერი მდგომარეობიდან

ისე სინანულის დროს მარხავა ბუნებრივია. ე.ი. საჭმელს კი არ ჭამ, არამედ სულიერი მდგომარეობიდან გამომდინარე - ვერ ჭამ!.. ასეთი მარხვა უფრო დიდია და სათნო ეყოფა ღმერთს!.. რადგანც მას შინაგანი ტანჯვაც ახლავს თან. სინანული მძიმეა. ამიტომ ეკლესიამ დაადგინა საზოგადო მარხვები, რაც ეხმარება ადამიანს განწმენდაში, სინდისთან შერიგებაში, დიდი საღვთო და საეკლესიო დღესასწაულების ღირსეულად შეხვედრაში. შიმშილი წვავს ცოდვებს. მარხვა მარხვისთვის კი არ უნდა იყოს, არამედ სულისათვის!