გადმოცემა მოგვითხრობს, რომ ეგვიპტეში მიმავალ წმინდა ოჯახს გზად ავაზაკი შემოხვდა. ჩვილი იესო რომ იხილა, მან წამოიძახა: „ღმერთიც რომ განკაცებულიყო, ისიც კი არ იქნებოდა ამ ყრმაზე მეტად მშვენიერიო“. ავაზაკმა არაფერი ავნო და მშვიდობით გაშორდა მათ. საოცარი რამაა, გარეულ მხეცთაებრ უწყალო ავაზაკს ამ წმინდა ოჯახისათვის არავითარი წყენა არ მიუყენებია. ყრმა უფლისა და მისი მდაბალი დედის ხილვისას მოლბა ავაზაკის სული და ღვთის მადლი შეეხო მას. გარეულ მხეცებთანაც სწორედ ამგვარი რამ ხდებოდა. ისინი წმინდა მოწამეებისა და ღირსი მამების ხილვისას მშვიდნი ხდებოდნენ და არავითარ ვნებას არ აყენებდნენ მათ. ეშმაკიც კი კრთის, ოდეს იხილავს მშვიდსა და მდაბალ სულს, რომელიც მორჩილებით, თავშეკავებითა და მარხვით ამარცხებს მას.