ბერი ეფრემ ფილოთეველი (არიზონელი) - ციტატები, ამონარიდები

სიყვარული ხორციელ მშობლებს საკუთარი შვილების აღზრდის აუცილებელ მოვალეობას აკისრებს. ღმერთი კი ჩვენი მამაა და საკუთარ შვილებს განგვსწავლის, რომ განგვანათლოს და თავის სიწმინდეს გვაზიაროს.

ღმერთის მსასოებელი ვინ დარჩენილა შერცხვენილი? რა თქმა უნდა, საუბარია არა განქიქების ღირს იმედზე, არამედ ქმედით სასოებაზე, რომელიც შეძლებისდაგვარად სულიერ მოღვაწეობასთან არის შეზავებული. სხვაგვარად ეს იმედი კი არა, დაცინვაა. ასეთი ... იხილეთ სრულად

ხელი ჩასჭიდე ტკბილ იესოს. მწუხარებაში მყოფმა მას უხმე. შენს მწუხარებაზე ზრუნვა მას მიანდე და ის ყველაფერს ისევე კეთილად მოაწყობს, როგორც წინასწარმეტყველი სამუელის დედის, ანას შემთხვევაში, ბერწობით დამწუხრებული ღმერთს რომ შეუვრდა, ... იხილეთ სრულად

მოთმინება და იმედი დაიმარხე გულის სიღრმეში და მათი საშუალებით ყველა წინაღობას გაუმკლავდები.

გამხნევდი, შვილო. შენი მწუხარება სიხარულად იქცევა და დიდ სიკეთეს მოგიტანს. სევდა რკინის აბჯარივით გიცავს მიწიერზე მიჯაჭვულობის ბოროტი ისრებისგან, რომ შენი გონება ზეციურ სიკეთეებსა და უკვდავ სულზე ზრუნვას არ განეშოროს. სიხარულს მწუ... იხილეთ სრულად

ყოვლადუხრწნელმა სისხლმა, რომელიც ჯვარზე დაიღვარა, კაცობრიობას ცოდვები შეუნდო და ცხოვრება აღმოგვიცენა. „ნეტარ არს კაცი, რომელი ესავს მას“ (ფსალმ. 33, 8).

ღვთის მიერ მოცემული იარაღით - ჯვრისადმი სასოების სახელოვანი დროშით, ცოცხალი რწმენით მისდამი, ვინც თქვა: „არა დაგიტეო, არცა დაგაგდო შენ“ (ებრ. 13, 5), ქრისტეს იმედით, რომელიც ჯვარს ეცვა, სატანის ყველა თავდასხმას ვიგერიებთ. ქრისტეს ... იხილეთ სრულად

ჩვენი ბუნება თიხისაა, მიწას ესწრაფვის და ყოველივე საძაგელს ეძიებს; ვიცით, რომ ადამიანის გონება სიყრმიდანვე ბოროტებისკენ არის მიდრეკილი. „რამეთუ შეყოფილ არს მომგონებელობა კაცისა მოსწრაფებით ბოროტთა და სიჭაბუკითგან მისით" (დაბ. 8. 2... იხილეთ სრულად

რატომ ხარ დამწუხრებული, რატომ მიუყვები ღვთის გზას დაღონებული? ისინი უნდა დაღონდნენ, ვისაც ღმერთი დავიწყებიათ, ვისაც ღვთის მაცოცხლებელი და დაუშრეტელი წყაროს იმედი არ აქვთ. ჩვენ კი, ვისაც ცოცხალი ღმერთი გვწამს და სასოებას მასზე ვამყ... იხილეთ სრულად

ყველა წმინდანმა ეს ცხოვრება დიდი ტანჯვით და ჭირთათმენით განვლო, მიუხედავად იმისა, რომ ცოდვას არ ჰქონდა მათი შეჭირვების უფლება. და მაინც, მათი ცხოვრება ხშირად ნამდვილი მოწამეობა იყო. რა პასუხისგება გველის ჩვენ, მრავალი ცოდვით დაცემ... იხილეთ სრულად