ციტატები, ამონარიდები, გამონათქვამები, მართლმადიდებლური მწერლობა
ლოცვა ადამიანის ღმერთთან საუბარია. შემუსვრილი და დამდაბლებული სულით მლოცველი ივსება ღვთაებრივი ნიჭითა და კურთხევით – სიხარულით, მშვიდობით, შვებით, განათლებით, ნუგეშით და ნეტარებას აღწევს.
რაც შეგიძლია ხშირად ილოცე. ეცადე, ლმობიერი გახდე, იტირო და დაინახავ, გულისსიტყვებისა და მწუხარებისგან როგორ შვებას იგრძნობ.
განა რა არის ამაზე მშვენიერი – ყოველ წუთს ქრისტეს ევედრებოდე და თიხის ბაგეებით მის წმინდა სახელს წარმოთქვამდე? არსებობს ამაზე დიდი პატივი?
მონაზონი ლოცვის ხუთ სიტყვას უნდა იმეორებდეს განუწყვეტლივ, როცა შრომობს, ჭამს, ზის და სხვა ნებისმიერი საქმიანობითაა დაკავებული. ამ სიტყვებს ან ბაგეებით ვამბობთ, ან გონებით, ან გულით: „უფალო იესო ქრისტე, შემიწყალე მე“. განუწყვეტლ... იხილეთ სრულად
გზა, რომელსაც ღმერთთან მჭიდრო ერთობისკენ მივყავართ, არის ლოცვა. ლოცვაში არ ვგულისხმობთ მხოლოდ ხატების წინ ლოცვას. კიდევ სხვა, რასაც ამასთან ერთად უნდა ვაკეთებდეთ, არის შემდეგი: მონაზონი ლოცვის ხუთ სიტყვას უნდა იმეორებდეს განუწყვეტ... იხილეთ სრულად
როცა ადამიანს ღმერთთან ერთობა აქვს და გულში უფალი მკვიდრობს, მას არაფერი აკლია. მის სულში არავითარი სიცარიელე აღარ არსებობს. არც ამ ცხოვრებისთვის აუცილებელი მატერიალური ნივთების დანაკლისს განიცდის. ეს არის კიდევ ერთი მტკიცება იმის... იხილეთ სრულად
მონაზვნური ცხოვრების მთავარი მიზანი მონაზვნების ღმერთთან – მათთვის უაღრესად საწადელთან – მტკიცედ შეერთებაა.
ერთიმეორეს უნდა დაეხმაროთ, აი, რას ვგულისხმობ: როცა ხმამაღლა ამბობთ ლოცვას, ამ დროს კი რომელიმე ძმა არ ლოცულობს და მისი გონება სხვაგან დახეტიალობს, ლოცვის მოსმენით ის გონე-ბადაფანტულობისგან გამოფხიზლდება და სინდისი ამხელს – რატომ ... იხილეთ სრულად