ერთხელ წმიდა კონონი სასწაულებრივად გადაიყვანეს აპოლონის გამოქვაბულიდან, სადაც წარმართული დღესასწაული უნდა გამართულიყო. წმიდა კონონმა კერპს მიმართა:
-გიბრძანებს შენ უფალი ჩემი, იესო ქრისტე, გამოდი საკერპედან და აქ მოდი!
კერპი უეცრად თავისი სადგომიდან გამოვარდა, წმიდა კონონთან მიგორდა და კვლავ ფეხზე დადგა. წარმართთა ბრბო ძლიერ შეძრწუნდა და შიშმა მოიცვა.
-გვითხარი, ვინ არის ჭეშმარიტი ღმერთი? - შეეკითხა კონონი კერპს.
-ერთია ჭეშმარიტი ღმერთი, შენს მიერ ქადაგებული ქრისტე.
ამ სიტყვების დასრულებისთანავე კერპი დაეცა და დაიმსხვრა

link

ერთი წმიდა და ღმერთშემოსილი ბერი მრავალი სათნოებით იღწვოდა და რასაც მოიმუშაკებდა, ყველაფერს გლახაკებს ურიგებდა. ერთ დღეს მასთან სამი ტყვედყოფილი მოვიდა. ნეტარმა ბერმა ისინი კეთილად ისტუმრა და თავის მოწაფეს დაავალა, მათთვის ის ათი დრაჰკანი ეჩუქებინა, რომელიც მოწყალებისათვის ჰქონდა. მოწაფემ მხოლოდ ცხრა დრაჰკანი მისცა, მეათე კი დაიტოვა.
მცირე ხნის შემდეგ მოვიდა მშვენივრად სახილველი ჭაბუკი და ღირს მამას ოთხმოცდაათი ოქრო შესწირა. ბერი მიხვდა, რაც მოხდა, თავის მოწაფეს დაუძახა და უთხრა:
-აი, საყვარელო შვილო, იხილე ღვთის კაცთმოყვარება და სიტკბოება, ერწმუნე მოწყალების მადლს; შენ რომ ათივე დრაჰკანი მიგეცა, უფალი ასს გვიბოძებდა, მაგრამ რადგან შენ მხოლოდ ცხრა მიეცი, უფალმაც ოთხმოცდაათი მოგვცაო.

link

ადამიანის ბრძოლას საკუთარ სულში ჩაბუდებულ მრისხანებასთან წმიდა მამები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ. მათ შორის ღირსი სერაფიმ საროველიც.
ერთხელ მეუდაბნოე მარკოზმა ჰკითხა მას:
-ჩვენს უდაბნოში ყველაზე ახლოს ვინ დგას ღმერთთან?
მცირე ხნის შემდეგ ღირსმა მამამ უპასუხა:
-ჩვენი მზარეული - ყოფილი ჯარისკაცი. მას ფიცხი ხასიათი აქვს, განრისხებისას შეუძლია, კაციც მოკლას, მაგრამ ებრძვის საკუთარ მრისხანებას და მის სულში ატეხილი ამ ბრძოლისათვის მასზე გადმოდის მადლი სულისა წმიდისა, რადგან წერილ არს: "საკუთარი თავის დამთრგუნველთ მივუჩენ ადგილს ჩემ გვერდით და შევმოსავ მას თეთრი სამოსით".
იმ ადამიანის სულს, რომელიც არ ებრძვის საკუთარ მრისხანებას, გარდაუვალი დაღუპვა მოელის.

link

აღსასრულამდე ცოტა ხნით ადრე უფალმა ღირსი სერგი საოცარი ხილვის ღირსი გახადა.
ერთხელ, შუაღამისას, ღირსი მამა ლოცვად იდგა. მისი დასრულების შემდგომ თავის მოწაფეს, ღირს მიქაელს უთხრა:
-იფხიზლე, ძმაო, ჩვენ საოცარი გამოცხადება გვექნება.
ამ დროს მოისმა ხმა:
ყოვლადწმიდა მობრძანდება, - და სენაკი საოცარი ბრწყინვალებით განათდა.
ღირს მამას ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელი გამოეცხადა მოციქულებთან - პეტრესა და იოანესთან ერთად. ღირსი მამა მიწაზე დაემხო მის წინაშე, მაგრამ დედა ღვთისა შეეხო მას და უთხრა:
-ნუ გეშინია, ღირსო მამაო, შენი ლოცვა მოწაფეთა შესახებ შესმენილია, ახლაც და შენს შემდეგაც მე მოუცილებლად ვიქნები შენი სავანის გვერდით.
როდესაც ხილვა დასრულდა, ღირს სერგის აღფრთოვანებისგან დიდხანს სიტყვის ამოღება არ შეეძლო, მისი სახე კი არაჩვეულებრივი ბრწყინვალებით ბრწყინავდა.

link

ერთმა რომაელმა დიდებულმა, ღირსი არსენის ახლო ნათესავმა, სიკვდილის წინ მას უზარმაზარი სიმდიდრე დაუტოვა. როდესაც მოსაგრემ ანდერძი მიიღო და წაიკითხა, მისი დახევა სურდა, მაგრამ მსახური, რომელმაც იგი მოუტანა, ფეხებში ჩაუვარდა და ევედრებოდა, ეს არ გაეკეთებინა; წინააღმდეგ შემთხვევაში მას მკაცრად მოეკითხებოდა. მაშინ ღირსმა არსენიმ უკან დაუბრუნა მას თავისი ნათესავის ანდერძი და უთხრა:
-მე მასზე წინ მოვკვდი; როგორ შეუძლია ახლახანს გარდაცვლილს თავის მემკვიდრედ დამადგინოს მე, მკვდარი; გადაეცი უკან ეს ქაღალდი იმას, ვინც გამოგატანა.
აი, მაგალითი მაღალსულიერი მეუდაბნოისა! ვინც საკუთარი თავი ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთს მიუძღვნა, მას სიმდიდრე არ სჭირდება.

link

როდესაც წმიდა სისოი დიდის ამა სოფლიდან გასვლის ჟამი მოიწია, მისი სახე ღვთაებრივი ნათლით გაბრწყინდა. ნეტარი მამა მასთან მყოფ ბერებს ეუბნებოდა:
-აჰა, მოვიდა ჩემთან აბბა ანტონი! უფლის წინასწარმეტყველნიც და მოციქულებიც ჩემთან არიან.
მისი სახე კიდევ უფრო გაბრწყინდა, იგი სხვებისთვის უხილავ პირებს ესაუბრებოდა.
-გვითხარი, მამაო, ვის ხედავ? - ეკითხებოდნენ ბერები.
-ანგელოზები მოვიდნენ ჩემს წასაყვანადდა მათ ვევედრები, რომ სინანული მადროვონ!
ცოტა ხანში მისი სახე გაბრწყინდა, ვითარცა მზე. ამის დანახვაზე ბერები შეკრთნენ, ხოლო მან დაამშვიდა ისინი:
-აჰა, იხილეთ ყველამ, უფალი მოდის და ბრძანებს: "მომართვით ჩემი რჩეული ჭურჭელი უდაბნოდან".
ეს სიტყვები აღმოხდა და ღირსმა სისოიმ ნეტარი სული უფალს მიაბარა, სენაკი კი კეთილსურნელებით აღივსო

link

წმინდანთა ცხოვრებაში მრავალი მაგალითია იმისა, რომ რწმენით ნათქვამი სიტყვა გარეულ ცხოველებს და ფრინველებსაც კი ესმით. ერთხელ წმიდა აკაკი, მელიტინელი ეპისკოპოსი, რომელიც V საუკუნის დასაწყისში ცხოვრობდა (ხსენეხა 17/IV), ტამარში ქადაგებას კითხულობდა. ტამრის სახურავის ქვეშ კი მერცხლები ფუსფუსებდნენ, ბუდეს აგებდნენ და თან ხმამაღლა ჟღურტულებდნენ, რითაც ხალხს ქადაგების მოსმენაში ხელს უშლიდნენ. მაშინ წმიდა აკაკიმ ფრინველებს ასე მიმართა: - საყვარელო მერცხლებო! შემოქმედის სახელით გთხოვთ, ნუ მიშლით ხელს ქადაგების კითხვაში! და ტაძარში მყოფი ყოველი ადამიანის გასაოცრად უცებ სამარისებურმა სიჩუმემ დაისადგურა. დამჯერი მერცხლები ტაძრიდან გაფრინდნენ და მხოლოდ მაშინ დაუბრუნდნენ თავიანთ ბუდეებს, როცა წმიდა აკაკიმ ქადაგება დაამთავრა

link

ერთ ბერს სახელი გაუვარდა, როგორც მკაცრად მომარხულე ასკეტს. მას ყოველთვის ძველი, დაფლეთილი სამოსი ეცვა და ზამთარშიც კი ფეხშიშველი დადიოდა, ხოლო ლოცვის კანონის აღსრულებისას სამასის ნაცვლად სამი ათას მეტანიას აკეთებდა. მისი შემყურე სხვა ბერები განცვიფრებულნი იყვნენ, მამა დანიელს კი, რომელიც მაშინ შედარებით ახალგაზრდა და მათზე უმცროსი იყო, ბერის ასკეტობაში ეჭვი შეეპარა და მალე დარწმუნდა კიდეც, რომ არ ცდებოდა. ერთხელ მის სენაკთან ჩაიარა და შეამჩნია, რომ კარზე ხვრელი საგანგებოდ იყო გაკეთებული, რათა გამვლელებს შეეჭვრიტათ და ბერის "მოღვაწეობა" დაენახათ.
მამა დანიელი შეშფოთდა და იღუმენს ყოველივე მოახსენა. იღუმენი ბერთან მივიდა, გამოჰკითხა, როგორ ცხოვრობდა, დატუქსა და უბრძანა, დღეში მხოლოდ 50 მეტანია შეესრულებინა.
"დიდი ასკეტი" მხილების შემდეგ საგრძნობლად შეიცვალა - უკვე 50 მეტანიის შესრულებაც ეზარებოდა. უხეში სამოსის ნაცვლად ძვირფასს იცვამდა, საკვებსაც გამორჩევით გეახლებოდათ. მაშინ კი მიხვდნენ მამები, რაოდენ ხიბლში იყო ჩავარდნილი მათი ძმა

link

ღირს გერასიმე იორდანელს ცხოველები უყვარდა, აჭმევდა მათ, ეფერებოდა და მკურნალობდა.
ერთხელ, დიდმარხვაში, იგი იორდანეს უდაბნოში მიდიოდა და შეხვდა ლომს, რომელსაც შერჭობილი ეკლისაგან თათი სტკიოდა და უკვე გასიებოდა. ბერმა ჭრილობა გაუსუფთავა, შეუხვია და გაუშვა. მაგრამ ლომი, თითქოსდა, მადლიერების ნიშნად, არ სცილდებოდა მას და უკან მიჰყვებოდა თავის კეთილისმყოფელს.
ამ დღიდან წმიდანი აჭმევდა ცხოველს და დაავალა სახედრის მოვლა, რომელსაც მონასტრისთვის წყალი მოჰქონდა. სახედრის სიკვდილის შემდეგ ლომმა თვითონვე დაიწყო წყლის ზიდვა სავანის საჭიროებისათვის.
ღირსი გერასიმეს გარდაცვალების შემდგომ ლომი დიდხანს დარდობდა, მის საფლავს არ სცილდებოდა და იქვე მოკვდა.

link

ქრისტიანთა დევნა მთელი სისასტიკით გააგრძელა იმპერატორმა დეციუსმა, რომელმაც ვერ შეძლო კრიზისული სატკივრებით დასნებოვნებული იმპერიის განკურნება.
შინა აჯანყებებს გოთებთა შემოსევებიც დაერთო. თანდათან მძლავრდებოდნენ სხვადასხვა ვარიაციების რელიგიური მიმდინარეობები. ახალ საფეხურზე ადიოდა ქრისტიანობის სიმძლავრეც. დეციუსის ხელისუფლება უაღრესი სისასტიკით დაუპირისპირდა ქრისტიანულ მიმდინარეობას.
დეციუსის ბრძოლა გოთებთანაც გრძელდებოდა. ერთ-ერთი შეტაკებისას ისრით განგმირეს იმპერატორის ვაჟი. ბრძოლები ჭაობიან ადგილებში მომდინარეობდა.
იმპერატორი დეციუსი ამ ბრძოლებში დაიღუპა. იგი ჭაობმა ისე დაისაკუთრა, რომ ჭაობიან ველზე მისი გვამიც ვერ იპოვეს.

link