ერთმა ძმამ ჰკითხა აბბა აღათონს: მითხარი, აბბა, რა უფრო დიდია, სხეულისმიერი შრომა, თუ გულის დაცვა? აბბამ უპასუხა: ადამიანი ხეს წააგავს, სხეულით შრომა ფოთლებია, ხოლო გულის დაცვა - ნაყოფი. რადგანაც წმ. წერილი გვეუბნება: რომ ყველა ხემ... იხილეთ სრულად
როგორც ღმერთშემოსილი მამები გვასწავლიან, ყოვლადარსი სამება არის ერთი სამპიროვანი ღმერთი: გონება - მამა, სიტყვა - ძე და სული - სულიწმიდა. აი, სწორედ ესაა ჩვენი სასოების საფუძველთა საფუძველი. ერთი ჭეშმარიტი ღმერთის შეცნობა, საღმრთო ... იხილეთ სრულად
ცათა სასუფეველი ღმრთივ ქმნილი სჯულის კარვის მსგავსია, რამეთუ მასაც მომავალ საუკუნეში, მოსეს სჯულის კარვის მსგავსად, ორი კრეტსაბმელი ექნება: პირველში ყველა ისინი შევლენ, ვინც საღმრთო მადლით იქნება შემოსილი, მეორეში კი მხოლოდ სრულყო... იხილეთ სრულად
სულიერი გაგებით ღმერთის მიერ აღთქმული ქვეყანა არის სრული უვნებობა, რომელიც, ვითარცა თაფლსა და რძეს, სულიერ სიხარულს აღმოაცენებს.
მომავალ საუკუნეში, ცათა შინა, ღმერთის სასუფეველში მყოფი წმიდანები ერთმანეთს მიმართავენ შინაგანი სიტყვით, რომელიც სულიწმიდის მადლის მიერ წარმოითქმება.
მომავალ საუკუნეში, ცათა სასუფეველში მყოფ ყველა წმიდა ადამიანს განღმრთობის განსაზღვრული ხარისხები ექნება შეძენილი იმ ზომით, რა ზომითაც ამჟამად, აწინდელ ქვეყნიურ ცხოვრებაშია იგი სრულყოფილი სულიერ განწმედასა და ზრდაში.
მომავალ საუკუნეში, როგორც წმიდა მამები ამბობენ, ანგელოზები და წმიდა ადამიანები არასდროს არ შეწყვეტენ ნიჭთა წარმატებულ განმრავლებას და სულ უფრო და უფრო მეტი სიკეთისაკენ მსწრაფველნი იქნებიან. სიკეთეთა შემცირებასა თუ სათნოებათა მიდრე... იხილეთ სრულად
სათნოებანი ხან თვით მოქმედებენ, ხანაც ჩვენგან არიან მოქმედებულნი. მოქმედებენ ისინი ჩვენში, ადამიანებში, როცა გვეწვევიან ხოლმე მათთვის შესაფერ დროს, როცა სურთ, რა ზომითაც სურთ და როგორც სურთ, რადგან საღმრთო მადლისმიერნი არიან. ჩვენ... იხილეთ სრულად
მართლმადიდებლობის საფუძველია სარწმუნოების ორი უმთავრესი დოგმატის სიწმიდით აღიარება: ყოვლადწმიდა სამებისა და უფალ იესო ქრისტეს ორბუნებოვანების შესახებ. ჯერ არს წმიდა სამებას შევიმეცნებდეთ შეურევნელს და განუყოფელს, ერთ ღმრთაებას, ერ... იხილეთ სრულად
სინანულის გრძნობა იფარავს მლოცველს ეშმაკის ყველა მზაკვრობისაგან; ეშმაკი გაურბის იმ მოღვაწეებს, რომლებიც სიმდაბლის სურნელებას გამოსცემენ. ეს სურნელება მონანულთა გულებში იშვება.
