ავტორი:
წმ. ნიკოლოზ სერბი(ველიმიროვიჩი)
თემა: პატივმოყვარეობა, საკუთარი თავის სიყვარული, შური, მრისხანება
თავისმოყვარეობა სიყვარული არ არის, იგი სნეულებაა; ამასთან ფრიად მძიმე, რომელსაც სხვა უძლურებანიც თან ახლავს. თავისმოყვარე ადამიანი შურით აღსავსეა მათ მიმართ, ვინც უპირატესია, უფრო მდიდარი, განათლებული და ადამიანთა შორის მეტი პატივით სარგებლობს. შურს მრისხანება ახლავს. ფარული მრისხანება კი დროდადრო ამოხეთქავს და გააშიშვლებს მოწყლული გულის მთელ უმსგავსოებას, თავისმოყვარეობის შხამით რომ არის გაჯერებული. თავისმოყვარეს არც ღმერთი უყვარს და არც ადამიანი. ადამიანი მას თავის თავშიც არ უყვარს, მაგრამ მასზე მაინც მაღალი წარმოდგენა აქვს.