სინანული სულის მიწისქვეშა წყლებია, ლოცვას რომ ასაზრდოებენ, უმისოდ ლოცვა უდაბნოს ქვიშასავით მშრალი და

სინანული სულის მიწისქვეშა წყლებია, ლოცვას რომ ასაზრდოებენ, უმისოდ ლოცვა უდაბნოს ქვიშასავით მშრალი და უსიცოცხლო იქნება. სინანული არა მარტო გარეგანი, შინაგანი ცრემლებიცაა - როგორც გულის ტკივილი: დაძაბული ლოცვის დროს გული უხილავად ღვრის სისხლს.