387. მონასტრის ზოგიერთმა წევრმა, რომლებიც წმინდა მამათა ლოცვებით მრავალ განსაცდელს გადაურჩნენ, გაიგეს რა ავაზაკთა თავდასხმის შესახებ, მონასტრიდან წასვლა განიზრახეს და ამის შესახებ დიდ ბერს ჰკითხეს
იხილეთ სრულად
ჩვენ უკვე გამოცდილებით დავრწმუნდით, რომ ჩვენმა მეუფემ და კაცთმოყვარე ღმერთმა ყველა ჭირისა და განსაცდელისაგან გვიხსნა; ახლაც ნუ დაგვაეჭვებს, რომ ის ყველანაირი ბოროტებისაგან გამოგვიხსნის და დაგვიფარავს; ამგვარად, მთელი ჩვენი სასოება და საზრუნავი მასზე დავამყაროთ(1პეტ.5,7). და ყველგან სადაც იქნებით, თუკი გაქვთ წმინდანთა ლოცვების იმედი, არანაირ ბოროტებას არ შეუშინდეთ, არამედ დარჩით იქ, ქრისტეს რწმენაში განმტკიცდით და წინასწარმეტყველ დავითთან ერთად იგ...
389. წერილში ნათქვამია: "გამომცადე მე, უფალო, და განმცადე მე"(ფსალ.25,2), და კიდევ: "ყოველივე სიხარულად შეჰრაცხეთ, ძმანო ჩემნო, რაჟამს განსაცდელსა შესცვეთ პირად-პირადსა"(იაკ.1,2); ხოლო სხვა ადგილას: "ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა"(მთ.6,13), უფალო; და კიდევ: "ილოცევდით, რაითა არა შეხვდეთ განსაცდელსა"(მთ.26,41). ისე ჩანს, თითქოს ეს ადგილები ერთმანეთს ეწინააღმდეგება, და ამიტომაც გთხოვ, ამიხსენი რა განსხვავებაა განსაცდელებს შორის
იხილეთ სრულად
სიტყვები: "გამომცადე მე, უფალო, და განმცადე მე", მხოლოდ იმ ადამიანს შეუძლია თქვას, რომელიც იღწვის და ითხოვს, რომ ღვთისაგან დაშვებულმა განსაცდელმა საკუთარი თავის გამოცდის საშუალება მისცეს-შეინარჩუნებს თუ არა მოთმინებას განსაცდელში. მოთმინებას კი, როგორც ითქვა, ადამიანი გამოცდილებამდე და სხვა სიკეთეებამდე მიჰყავს; მათგან უეჭველად გამომდინარეობს სულიერი მხიარულება და წინსვლა; რამეთუ მოღვაწე ადამიანის ნება ასეთ განსაცდელს უფრო ეწინააღმდეგება, ვიდრე ე...
390. როგორ მივაღწიო ჩემ სასტიკ გულში ღვთის შიშის შეურყეველ დამკვიდრებას? ზოგჯერ ასეთი რამეც მემართება, როდესაც რაღაცას ვაკეთებ და საქმე არ მაქვს დასრულებული, თითქოს-და ღვთის შიშის საბაბით, გონებით სხვა საქმეზე გადავდივარ; ამიხსენი მამაო: კარგია ეს, თუ არა?
იხილეთ სრულად
მას, ვისაც სურს საკუთარ გულში ყოველთვის ღვთის ურყევი შიში ჰქონდეს, ეს შემდეგი მაგალითიდან შეუძლია გაიაზროს (თუ როგორ მიაღწიოს ამას): როცა ვინმე სადმე წასვლას მოისურვებს, ჩექმებს იცვამს. წერილი კი ამბობს, რომ ჩექმების ჩაცმა მზადყოფნის ნიშანია (ეფეს.6,15); და ასევე დაწერილია: "განვემზადე და არა შევსძრწუნდი"(ფსალ.118,60). მაშასადამე, ვინც მოსალოდნელ საქმეს ხედავს, მან სულიერი მზადყოფნის მაგალითი ფიზიკური მზადყოფნიდან უნდა იაღოს და სულიერი ჩექმები ჩა...
391. ხშირად ისე ხდება, რომ როცა ღვთის შიში მახსენდება და ვიხსენებ სამსჯავროს, მაშინვე გული მილბება. როგორ მოვიქცე, რომ ეს სულ მახსოვდეს?
იხილეთ სრულად
ასეთი გახსენების დროს, ანუ როდესაც ცნობით ან უმეცრებით შესცოდავ და გულის დარბილებას იგრძნობ, ყურადღებით იყავი, ეს ეშმაკისაგან არ იყოს, რათა უფრო მეტად არ განისაჯო. ხოლო თუ მკითხავ: როგორ განვასხვავო ჭეშმარიტი ხსოვნა ეშმაკეულისაგან, მოისმინე: როდესაც გონებაში ასეთი ხსოვნა აღგეძვრება და შენ საქმით ცდილობ გამოსწორდე, მაშინ ეს ჭეშმარიტი ხსოვნაა, რომლის მეშვეობითაც ცოდვები მოგეტევება. ხოლო როდესაც ხედავ, რომ ღვთის შიშის და სამსჯავროს გახსენების და დარ...
392. როდისაა შესაფერისი დრო, რომ გონებაში ღმერთი და მისდამი შიში გავიხსენო, რათა მათ ცოდვების გამოსასწორებლად გული დამირბილონ?
იხილეთ სრულად
ცეცხლი ბუნებით მხურვალეა და ვისაც მისი გამოყენება სურს, მუდმივად არ უნთია ის, არამედ კრძალვით ინარჩუნებს მას, რათა როცა მოისურვებს, შეძლოს მისი აგიზგიზება და გათბობა. ასევე უნდა მოვიქცეთ აღნიშნულ შემთხვევაში; რამეთუ ჩვენში მტრისგანაც შემოდის ზრახვები, რომელსაც ის უდროოდ გვითესავს და ღვთისმოშიშების ნიღბით გვთავაზობს და ამ გზით, თითქოსდა მოსალოდნელი საქმის საბაბით, მას სურს რომ ვინმე ან დაამწუხროს, ან გონება შეუშფოთოს, რათა მან არ იზრუნოს და არ გან...
393. ვინაიდან, არცთუ იშვიათად, დავიწყება ჩემი მრავალი შეცოდების ხსოვნას მინადგურებს, ხოლო ზოგჯერ კი საერთოდ არ მახსენდება ისინი, ამიტომ გეკითხები: როგორ მოვიქცე?
იხილეთ სრულად
არიან უწინგური ადამიანები, რომელთაც ერთგული გამსესხებლები ჰყავთ და რადგან სრულიად ენდობიან მათ, ამიტომ როცა რაიმე ავიწყდებათ, ასე მიმართავენ მათ: ჩვენ იმდენს გადავიხდით, რამდენიც თქვენი ანგარიშით გვმართებს. ასევე შენც, ღმერთზე უფრო საიმედო გამსესხებელს ვის ნახავ, რომელმაც ისიც კი იცის, რაც ჯერ არ მომხდარა. ამრიგად, მას მიანდე შენგან დავიწყებული შეცოდებების ანგარიში და უთხარი მას: მეუფეო! ვინაიდან საკუთარი ცოდვების დავიწყებაც ცოდვაა, ამიტომ მე ყვე...
394. ზოგჯერ რომელიმე ნივთი მაცდუნებს ხოლმე და მოულოდნელად აღმოჩდება, რომ შეცდომით ვცდუნდი, რის გამოც სირცხვილი მეუფლება. ეს ღვთის დაშვებითაა ჩემს გამოსასწორებლად თუ ბოროტისგანაა განსასჯელად?
იხილეთ სრულად
წინა პასუხის ძალას თუ ჩავწვდებით, ვნახავთ, რომ ის ამ შეკითხვასაც ესადაგება; რამეთუ, როგორც იქ ვთქვით, ღვთისადმი შიშს და მისგან წარმოშობილ ლმობიერებას, თუ საქმეებით არ წარმოვაჩენთ, მაშინ განვისჯებით. ზუსტად ასევეა ამ შემთხვევაში. რამეთუ, თუ საქმით ვაჩვენებთ, რომ მხილებამ გონზე მოგვიყვანა, მაშინ ის ღვთისგანაა ჩვენი ხსნისათვის, და თუ არა, მაშინ ეშმაკისეული ჩაგონებაა განკითხვისათვის.
396. ერთმა ქრისტესმოყვარე მამამ იმავე ბერს თავის ცოდვები გაუმხილა და მათი შენდობაც ითხოვა.
ბერმა კი ასე უპასუხა: ვინც თავის შეცოდებებს აღიარებს, ის წერილის სიტყვის თანახმად გამართლდება: „გამახსენე, განვიკითხოთ ერთმანეთი; მოჰ...
იხილეთ სრულად
396. ერთმა ქრისტესმოყვარე მამამ იმავე ბერს თავის ცოდვები გაუმხილა და მათი შენდობაც ითხოვა.
ბერმა კი ასე უპასუხა: ვინც თავის შეცოდებებს აღიარებს, ის წერილის სიტყვის თანახმად გამართლდება: „გამახსენე, განვიკითხოთ ერთმანეთი; მოჰყევი რომ თავი გაიმართლო (ის. 43, 23), და კიდევ: „ცოდვაი ჩემი გაუწყე შენ და უშჯულოებაი ჩემი არა დავფარე შენგან“ (ფსალ. 31, 5) ძმაო, მომავალში გავუფრთხილდეთ საკუთარ თვს, რადგან წარსული ღმერთმა მოგვიტევა.
398. თუკი ვინმეს კეთილი საქმის გაკეთება სურს, მაგრამ მხოლოდ პირად სარგებელზე ფიქრობს, ან საკუთარი ნება ამოძრავებს, ეთვლება თუ არა მას ეს სიმართლეში?
იხილეთ სრულად
ჩვენ ვიცით, რომ თუ ვინმე მარხვას საკუთარი ნებით რაიმეს უმატებს, ან ადამიანებისაგან განდიდებას და მისგან გამომდინარე სარგებელს ეძებს, მაშინ მისი მარხვა საზიზღრობაა ღვთის თვალში. ისრაელიანებიც მარხულობდნენ, მაგრამ ვინაიდან, მარხვის დროს, სხვებს ამცირებდნენ და საკუთარ ნებას ასრულებდნენ, ამიტომ ღმერთი წინასწარემტყველ ესაიას მეშვეობით საყვედურობდა და ეუბნებოდა მათ: „განა ეს არის მარხვა, მე რომ ავირჩიე?“ (ის. 58, 6). ასევა აქაც, ყოველი კეთილი საქმე, რო...
