არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი) - ციტატები, ამონარიდები

კაცობრიობას ამძიმებენ არა ფიზიკურად მახინჯები, არამედ სულიერად გონჯები, მაგრამ მათ დიდი მოწიწებით ეპყრობიან.

მადლიერება – ეს არის გრძნობა, რომელიც სიკეთისა და შეწევნის მოქმედში, უპირველეს ყოვლისა, უანგარობას უნდა ხედავდეს.

ტელევიზორის მწყობრიდან გამოსვლისას, ხშირად, უფრო სწრაფად ვრეაგირებთ, ვიდრე ახლობელი ადამიანის ავადმყოფობის დროს.

უფალმა ადამს შთაბერა სული ცხოვრებისა. ადამი შექმნის მომენტიდანვე იყო ღვთაებრივი მადლის, ამ ღვთაების სუნთქვის ზიარი.

რელიგია - ეს კავშირია უსასრულოსი სასრულთან, მარადიულისა - დროში შექმნილთან, შემოქმედისა მის ქმნილებასთან, ღმერთისა ადამიანთან.

ღვთის მადლის გარეშე კაცს არაფერი შეუძლია, ცოდვის გარდა; მეტიც, მას რაიმე კეთილის, ცხონების მომნიჭებელის მოფიქრებაც კი არ ძალუძს.

ქრისტიანული თვალსაზრისით დაუშვებელია, რომ ვინმე ადამიანის სიკვდილ-სიცოცხლის საკითხს წყვეტდეს - ეს უფლება მხოლოდ ღმერთს ეკუთვნის.

ეგვიპტელი მამები წერენ, ქველმოქმედება, რომლის შესახებ მთელი ქვეყანა შეიტყობს, ფასს კარგავს - ის თითქოს უკვე აღარ არის ქველმოქმედება

სოფელი ადამიანს იმას სთავაზობს, რაც გააჩნია, რაც თავისი არსებობის მანძილზე დააგროვა - ამპარტავნების შხამს, ავხორცობასა და სიძულვილს.

მცნებები, როგორც რგოლები ერთიანი ჯაჭვისა, ერთმანეთთან განუყოფლად არიან დაკავშირებულნი: გაწყდება ერთი რგოლი და მთელი ჯაჭვი დაიშლება.