არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი) - ციტატები, ამონარიდები

უფალმა იტვირთა შენი ცოდვები, შენ კი მისი მცნებების შესრულება უნდა იტვირთო, რომლებსაც ღვთის მადლი მსუბუქ ტვირთად და ტკბილ უღლად აქცევს.

ცივი გაანგარიშებით ჩადენილი მკვლელობა, გამორჩენის მიზნით კაცისკვლა - მკვლელობის ყველაზე ამაზრზენი სახეობაა, ადამიანის უკიდურესი დაცემაა.

ჯოჯოხეთი - ეს მეორე სიკვდილია, სადაც არ არის აღდგომა. პირველი, ხორციელი სიკვდილი და საფლავში ლპობა ამასთან შედარებით მშვიდ ძილად გამოიყურება.

მცნებები - ეს პირობაა კავშირისა. ხატოვნად რომ ითქვას, მათზე, როგორც ღერძზე, ადამიანმა თავისი ცხოვრება, აზრები, სიტყვები და ქმედებები უნდა აასხას.

დედა, თავისი ჩვილის მოკვლით დემონთან ერთსულოვანი ხდება, სატანასთან, რომელზედაც მაცხოვარმა თქვა: „იგი კაცისმკვლელი იყო დასაბამითგან“ (იოანე 8, 44).

თავმდაბლობის გარეშე მადლის მოქმედება შეუძლებელია, მადლის გარეშე შეუძლებელია სიყვარული; სიყვარულის გარეშე სამყარო ავადმყოფი და უბედური ხდება.

ლოცვისას ადამიანი ფერს იცვლის, ფერს იცვლის სამყაროც მის გარშემო. ლოცვა არის დედა და ასული სიყვარულისა, სიყვარულში კი მყოფობის სავსებაა მოქცეული.

სიყვარულის ბუნება ამგვარია: ყოველივე პირადულისა და თვით საკუთარი თავის მიცემა სხვათათვის, და სხვათა სიმძიმილის მიღება და საკუთარი მხრებით ზიდვა.

სხეულის გაზულუქება გონების სინათლეს აბრკოლებს, თავშეკავება ლოცვას ეხმარება, მარხვა მადლს ადამიანის სულსა და სხეულში მოქმედების საშუალებას აძლევს.

სულის ველი - ეს მარადისობაა. ეს თითქოსდა გამოსვლაა დედამიწის მიზიდულობიდან. ეს გონების მიქცევაა ღვთაებისაკენ, ეს ლოცვის მეშვეობით გამოღვიძებაა სულისა.