link

29. ვისაც არ ძალუძს განარჩიოს, ერთი მხრივ, რა არის კეთილი, მეორე მხრივ კი - როგორია ბოროტი, ამგვარ ვინმეს უფლება არა აქვს განსაჯოს კეთილნი და ბოროტნი, რადგან ადამიანი, რომელმაც იცის ღმერთი, კეთილია, ხოლო თუ ვინმე კეთილი არ არის, არ სცოდნია მას ღმერთი და არც არასოდეს ეცოდინება, ვინაიდან გზა ღვთის ცოდნისკენ - სიკეთეა

link

32. ყოველი სულიერი ვნების მოწევნისას გახსოვდეს, რომ ისინი, რომელბიც მართლაზროვნებენ და სურთ, რომ ყოველივე საკუთარი ჯეროვნად და უსაფრთხოდ განაგონ, არათუ ხრწნადი ნივთების ლფობას მიიჩნევენ საწადელად, არამედ - მართებულ და ჭეშმარიტ სწავლებებს, რადგან ამათგან ბედნიერდებიან ისინი. მართლაც, სიმდიდრე წარიპარება და უმძლავრესთაგან მიიტაცება. ასეთ დროს სწორედ სულის სათნოებაა ერთადერთი მყარი და განუძარცველი ქონება, რაც გადაარჩენს მის მფლობელებს სიკვდილის შემდ...

link

link

34. ისინი, რომლებიც მისდევენ სათნოებითსა და ღვთისმოყვარე მოღვაწეობას, ეშურებიან სულის სათნოებებს, როგორც მათ პირად მონაპოვარსა და მარადიულ შვებას, წუთიერთაგან კი ისე იშვებენ, როგორც ეს ნებადართულია და როგორც თვით ღმერთს მოუცია და ნებავს, ამასთან, ყოვლადი სიხარულითა და მადლიერებით იხმევენ მათ, თუმცა კი ფრიად ზომიერად, რადგან უხვად ჭამა ნივთიერ სხეულს აძლევს საზრდოს, ხოლო ღვთის ცოდნა, თავშეკავება, კეთილობა, ქველმოქმედება, კეთილმსახურება და უდრტვინვ...

link

35. ვინც უნდა იყოს ხელისუფალი, რომელიც მძლავრობს ჩვენზე, რომ აღვასრულოთ უღირსი და სულის მავნებელი საქმეები, ვერ ეუფლება ჩვენს სულს, თვითუფლებრივად რომ შექმნილა. ამგვარი მოძალადენი სხეულს ატუსაღებენ, მაგრამ არა ჩვენს არჩევანს, რომლის ბატონიც თვით მოაზროვნე ადამიანია იმ შემოქმედი ღვთის წყალობით, რომელიც უმძლავრესია ყოველგვარ ძალმოსილებაზე, ძალადობასა და ყოველგვარ ძლიერებაზე

link

36. ვინც უბედურებად მიიჩნევს ფულის, შვილების, მონების, კიდევ სხვა რამ ავლადიდების დაკარგვას, იცოდეს მან, რომ, პირველ რიგში, ის იკმაროს, ღვთით რაც ებოძა, შემდეგ კი, რაჟამს დასჭირდება ამ ყოველივეს უკუმიგება - მზვაობითა და კეთილგანწყობით; ნუ დაამძიმებს, ნურაგვარად, მათი მოკლება, უკეთ - უკუზღვა, რადგან ფლობდა იგი არათავისას, და კვლავ უკუზღო ეს ყოველივე

link

41. არ შეჰფერით ადამიანთა შორის შედარებით უუნაროებს, რომ თავიანთ თავს იმედი გადაუწურონ, მცონარება გამოიჩინონ ღვთისმოყვარე და სათნოებითი მოღვაწეობის მიმართ და უგულებელყონ იგი როგორც მათთვის მიუღწეველი და მიუწვდომელი. პირიქით, მართებთ მათ, რომ ძალუმად დაშვრენ და იზრუნონ საკუთარ თავზე, რადგან თუნდაც რომ ვერ შეძლონ მათ, სათნოების კვალობაზე მწვერვალამდე ეუფლონ ცხონებასაც, გულმოდგინებისა და მოწადინების შედეგად ან უკეთესნი გახდებიან, ან ყოველ შემთხვევაშ...

link

40. შესაძლებელია, რომ გახდე კეთილი და ბრძენი კაცი, თუმცა არა მყისიერად, არამედ გარჯილობითი გულმოდგინებით, ცხოვრებით, გამოცდილებით, ჟამით, ღვწით და კეთილი საქმის მოწადინებით, ხოლო კეთილი და ღვთისმოყვარე ადამიანი ისაა, ვინც ჭეშმარიტად მცოდნეა ღვთისა და არ ცხრება, რომ უშურველად აკეთოს ყოველივე, რაც სათნოა ღვთისთვის, თუმცა ამგვარნი კაცნი იშვიათად იპოვებიან

link

38. ჭეშმარიტი ადამიანები იმდენად უნდა ესწრაფვოდნენ ღვთისმოყვარედ და სათნოებითად მოღვაწეობას, რომ მათი სათნოებითი ცხოვრება ელვარე იყოს სხვა ადამიანთა შორის, ისევე როგორც ელვარებს და შეიცნობა თეთრ ტანსაცმელში მცირე ზომის ძოწეული, სამკაულად დადებული მასზე, რადგან ამ სახით უფრო მტკიცედ იღვაწებენ ისინი სულის სათნოებათა გამო

link