20. მოაზროვნე და სათნოებითი სული შესაცნობია გამოხედვით, ნაბიჯით, ხმით, სიცილით, ურთიერთობით, საუბრებით, რადგან მასში ყველაფერი გარდაქმნილია და გარდაკაზმულია უკეთილმშვენიერესისკენ; მართლაც, მისი ღვთისმოყვარე გონება, როგორც ფხიზელი კარისმცველი, შესასვლელს უხშობს უკეთურ და სამარცხვინო ზრახვებს

link

21. გამოიძიე შენი თავისა და გაიცნობიერე, რომ მთავრებსა და ხელისუფლებს მხოლოდ სხეულზე აქვთ ძალაუფლება, არათუ სულზეც; ეს გახსოვდეს ყოველთვის. ამიტომ, თუკი ისინი გიბრძანებენ ვინმეს მოკვლას ანდა რამ ისეთს, რაც უწესოა, უსამართლოა და სულისთვის მავნე, არ გმართებს მათი მორჩილება, თუნდაც რომ ტანჯონ შენი სხეული, რადგან ღმერთმა თავისუფალი და თვითუფლებრივი შექმნა სული, რომელიც, სწორედ ამის შედეგად, ან კეთილად მოქმედებს, ან უკეთურად

link

22. მოაზროვნე სული ცდილობს თავი დააღწიოს გზააბნეულობას, თავმომწონეობას, ცუდმედიდობას, შურს, მტაცებლობას და ყოველსავე ამგვარს, რაც კი ეშმაკთა საქმეა და რაც ბოროტ არჩევანს განეკუთვნება, ხოლო იმ ადამიანისგან, რომლის გულისთქმა არ ეშურება უკეთურ სიამეებს, ყოველივე მიიღწევა შეუნელებელი გარჯითა და გულმოდგინებით

link

link

link

25. მართებთ სათნოებითი და ღვთისმოყვარე ცხოვრების მაძიებლებს, განეშორონ ამპარტავნებასა და ყოველგვარ ფუჭსა თუ ცრუ დიდებას, და ესწრაფონ ცხოვრებისა და აზრების ჯეროვან გამოსწორებას, რადგან სწორედ ღვთისმოყვარე და უცვალებელი გონებაა ზეამყვანი გზა ღვთისაკენ

link

27. უმშვენიერესი ცხოვრების გამო გარჯილობა და სულისთვის ზრუნვა კეთილ და ღვთისმოყვარე კაცებს მოიმუშაკებს, რადგან ვინც ღმერთს ეძიებს, პოულობს კიდეც, ყოვლითურთ იმარჯვებს რა გულისთქმაზე და არ განუდგება რა მლოცველობას, ვინაიდან ამგვარი ვინმე არ უშინდება ეშმაკებს

link

31. ურთიერთსაუბრებისას განიშორეთ ყოველგვარი უხეშობა, რადგან მოკრძალებასა და კეთილგონიერებას მოაზროვნე ადამიანების დამშვენება უფრო მეტად ძალუძთ, ვიდრე ქალწულებისა, ვინაიდან ღვთისმოყვარე გონება სულის გამაბრწყინებელი სინათლეა, ისევე როგორც მზე - სხეულისა

link

link

28. ყოფითი იმედებით ცთუნებულებს და მხოლოდღა სიტყვით მცოდნეებს იმისას, რაც უმშვენიერესი ცხოვრებისთვის არის საქმნელი, იგივე სჭირთ, რაც იმათ, რომლებიც წამლებსა და სამკურნალო საშუალებებს მოიხმარენ, მაგრამ თუ როგორ უნდა მოიხმარონ, არც უწყიან და არც აწუხებთ ეს. ამიტომაც, ჩვენგან ჩადენილ შეცოდებათა გამო ნურც ოდესმე ჩვენს წარმოშობას და ნურც ვისმე სხვას დავდებთ ბრალს, თუ არა მხოლოდ ჩვენსავე თავს, რადგან თუ თვით სულს ნებავს მცონარება, არ შეიძლება არ დამარც...

link