სხვაგვარნი იყვნენ წარსულის წმიდა მოწამენი: დღეს რომ ზარავდათ ფიქრი წამებაზე, ხვალ იყვნენ უდიდეს ტკივილთა დამთმენნი და კადნიერი მადიდებელნი იესო ქრისტეს სხეულისა. ყოველივე ეს ღვთის მადლითაა, რომელიც რწმენით, სულის სიმდაბლითა და ლოც...
იხილეთ სრულად
სხვაგვარნი იყვნენ წარსულის წმიდა მოწამენი: დღეს რომ ზარავდათ ფიქრი წამებაზე, ხვალ იყვნენ უდიდეს ტკივილთა დამთმენნი და კადნიერი მადიდებელნი იესო ქრისტეს სხეულისა. ყოველივე ეს ღვთის მადლითაა, რომელიც რწმენით, სულის სიმდაბლითა და ლოცვით მოიკრიბება.
ღვთაებრივ მადლს შეიძლება ღვთაება უწოდო. წმიდანი ღვთაებრივი მადლის ზიარი ხდება. ხოლო იმდენად, რამდენადაც ღვთაებრივი მადლი ღვთაებრივი ბუნებისაგან განუყოფელია და განუშორებელი, წმიდანები ერთგვარი მიუწვდომელი და გამოუთქმელი სახით ამ ბუ...
იხილეთ სრულად
ღვთაებრივ მადლს შეიძლება ღვთაება უწოდო. წმიდანი ღვთაებრივი მადლის ზიარი ხდება. ხოლო იმდენად, რამდენადაც ღვთაებრივი მადლი ღვთაებრივი ბუნებისაგან განუყოფელია და განუშორებელი, წმიდანები ერთგვარი მიუწვდომელი და გამოუთქმელი სახით ამ ბუნების თანაზიარნი ხდებიან და ამავდროულად ბუნებით სხვანი რჩებიან.
ღმერთი იდიდება წმიდანებში, წმიდანები კი იდიდებიან ღმერთით. დიდება, რომელსაც აძლევს უფალი წმინდანებს ისეთი დიდია, რომ ადამიანებმა რომ დაინახონ წმიდანი ისეთი, როგორიც იგი არის, შიშისა და ღვთისმოსაობისაგან დაეცემოდნენ მიწაზე, იმიტომ,...
იხილეთ სრულად
ღმერთი იდიდება წმიდანებში, წმიდანები კი იდიდებიან ღმერთით. დიდება, რომელსაც აძლევს უფალი წმინდანებს ისეთი დიდია, რომ ადამიანებმა რომ დაინახონ წმიდანი ისეთი, როგორიც იგი არის, შიშისა და ღვთისმოსაობისაგან დაეცემოდნენ მიწაზე, იმიტომ, რომ ხორციელ ადამიანს არ შეუძლია აიტანოს დიდება ზეციური გამოცხადებისა. ნუ გაგიკვირდებათ ეს. უფალმა ისე შეიყვარა თავისი ქმნილება, რომ მისცა ადამიანს უხვად სულიწმიდა და სულიწმიდაში გახდა ადამიანი ღმერთის მსგავსი. რატომ უყვ...
ყველა წმიდანი ქრისტესადმი სიყვარულის გამო აღასრულებდა გმირობას. წმიდა მოწამეებმა თავიანთი სისხლი დაღვარეს; ღირსმა მამებმა ოფლი და ცრემლი დაღვარეს და როგორც სამკურნალო მცენარეების კეთილმა მცოდნეებმა, წარმოგვიდგინეს სულიერი გამოცდილ...
იხილეთ სრულად
ყველა წმიდანი ქრისტესადმი სიყვარულის გამო აღასრულებდა გმირობას. წმიდა მოწამეებმა თავიანთი სისხლი დაღვარეს; ღირსმა მამებმა ოფლი და ცრემლი დაღვარეს და როგორც სამკურნალო მცენარეების კეთილმა მცოდნეებმა, წარმოგვიდგინეს სულიერი გამოცდილება საკუთარ თავზე. ღვთისა და ადამიანისადმი - ღვთის ხატისადმი სიყვარულის გამო მათ აწამეს საკუთარი თავი, რათა ჩვენთვის თავიანთი სულიერი რეცეპტები დაეტოვებინათ. მათი დახმარებით ჩვენ აღვკვეთთ ბოროტებას, ვმკურნალობთ სულიერ სნ...
ჩვენ წმიდათა მთელი სიმრავლე გვყავს, რომლებიც გაურბოდნენ სხვადასხვაგვარ პასუხისმგებლობებს: იღუმენობას, მღვდლობას, ეპისკოპოსობას. ერთნი ხელს იჭრიდნენ, მეორენი - ცხვირს, მესამენი - ყურებს, მეოთხენი - ენას, რომ ფიზიკური ნაკლი ჰქონოდათ...
იხილეთ სრულად
ჩვენ წმიდათა მთელი სიმრავლე გვყავს, რომლებიც გაურბოდნენ სხვადასხვაგვარ პასუხისმგებლობებს: იღუმენობას, მღვდლობას, ეპისკოპოსობას. ერთნი ხელს იჭრიდნენ, მეორენი - ცხვირს, მესამენი - ყურებს, მეოთხენი - ენას, რომ ფიზიკური ნაკლი ჰქონოდათ და ხელდასხმას განრიდებოდნენ. იყვნენ წმიდანები, რომელთა ქოხებსაც სახურავებს ხდიდნენ და მაღლიდან ისე ასხამდნენ ხელს. იყვნენ წმიდა ამფილოქეს მსგავსი წმიდანები, რომელთაც ხელს შორიდან ასხამდნენ. ესენი გაბრწყინებული ადამიანებ...
წმიდა მოწამეებმა ესრეთ განიზრახეს: თუკი ღმერთი ჯვარს ეცვა კაცთათვის, ჩვენი ხსნისათვის და ცხოვნებისათვის, ჩვენ რატომღა არ უნდა ვეტანჯოთ ღმერთისთვის და რად უნდა გვეშინოდეს სიკვდილის მიღება ჩვენი უფლისთვის?! ამისთვის ყოველი სატანჯველ...
იხილეთ სრულად
წმიდა მოწამეებმა ესრეთ განიზრახეს: თუკი ღმერთი ჯვარს ეცვა კაცთათვის, ჩვენი ხსნისათვის და ცხოვნებისათვის, ჩვენ რატომღა არ უნდა ვეტანჯოთ ღმერთისთვის და რად უნდა გვეშინოდეს სიკვდილის მიღება ჩვენი უფლისთვის?! ამისთვის ყოველი სატანჯველი, მათ სიხარულად აქცია ღმერთმა.
წმიდანები გვეხმარებიან, როცა მართლაც არსებობს ამის საჭიროება და არა მაშინ, როცა ჩვენ მხოლოდ გვგონია, რომ ამის აუცილებლობაა. ანუ, ისინი გვეხმარებიან მაშინ, როცა ეს ჩვენვე გვარგებს.
წმიდანებმა ისწავლეს ბრძოლა მტრების წინააღმდეგ; მათ იცოდნენ, რომ მტერი მოქმედებს მოტყუებით, ზრახვების საშუალებით. ამიტომაც მთელი სიცოცხლის განმავლობაში არ მიუღიათ ზრახვები. ზრახვა თავდაპირველად მოდის არც თუ ისე ცუდი ხმით, მაგრამ შე...
იხილეთ სრულად
წმიდანებმა ისწავლეს ბრძოლა მტრების წინააღმდეგ; მათ იცოდნენ, რომ მტერი მოქმედებს მოტყუებით, ზრახვების საშუალებით. ამიტომაც მთელი სიცოცხლის განმავლობაში არ მიუღიათ ზრახვები. ზრახვა თავდაპირველად მოდის არც თუ ისე ცუდი ხმით, მაგრამ შემდეგ იგი მოსწყვეტს გონებას ლოცვიდან და აწეწავს მას. ამიტომ საჭიროა ყოველგვარი ზრახვის უარყოფა, თუნდაც გარეგნულად კარგი იყოს იგი. საჭიროა ვიქონიოთ სუფთა გონება ღმერთში და თუ მაინც მოვა ზრახვა, ნუ შევშფოთდებით, მტკიცედ მივ...
წმიდანისათვის ბუნება წარსულს ასახავს. მან შეისწავლა მისი ანბანი, წაიკითხა მისი სიტყვები, მოისმინა მისი ბგერები, შეიცნო ყოველივე, რაც მან მას მიანდო და წიგნი დახურა. მხოლოდ წმიდანში მიაღწია ბუნებამ თავის მიზანს: მან მასში ადამიანი ...
იხილეთ სრულად
წმიდანისათვის ბუნება წარსულს ასახავს. მან შეისწავლა მისი ანბანი, წაიკითხა მისი სიტყვები, მოისმინა მისი ბგერები, შეიცნო ყოველივე, რაც მან მას მიანდო და წიგნი დახურა. მხოლოდ წმიდანში მიაღწია ბუნებამ თავის მიზანს: მან მასში ადამიანი გააღვიძა, ღვთისაკენ სავალი გზა ასწავლა და თვალს მიეფარა.
წმიდანი უსაზღვროდ მადლიერია ბუნებისა და განუზომლად გულმოწყალე მის მიმართ, ამიტომაც იგი მას დედამიწაზე თავის ერთადერთ მეგობრად მიიჩნევს.
წმიდანისათვის, რომელიც მოწამეობაზე მიდის, ქრისტესადმი სიყვარული ტკივილს აღემატება და აქარწყლებს მას. ჯალათის დანა მოწამეთათვის ვიოლინოს ხემზე უნაზესია. როდესაც ქრისტესადმი სიყვარული აგიზგიზდება, მოწამეობა დღესასწულად იქცევა ხოლმე:...
იხილეთ სრულად
წმიდანისათვის, რომელიც მოწამეობაზე მიდის, ქრისტესადმი სიყვარული ტკივილს აღემატება და აქარწყლებს მას. ჯალათის დანა მოწამეთათვის ვიოლინოს ხემზე უნაზესია. როდესაც ქრისტესადმი სიყვარული აგიზგიზდება, მოწამეობა დღესასწულად იქცევა ხოლმე: ასეთ წამებში ცეცხლი უფრო მეტად აგრილებს, ვიდრე ბანაობა, ვინაიდან მისი წვა საღვთო სიყვარულის წვაში ქარწყლდება. კანის გაძრობა ალერსად შეიგრძნობა, საღვთო სიტყვა იპყრობს გულს, თავს, და ადამიანი ხდება „შეშლილი“. ის ვერ გრძნო...
