მღვდელმონაზონი სერაფიმე როუზი - ციტატები, ამონარიდები

გარდაცვლილთა სულები იმგვარ ადგილზე იმყოფეიან, სადაც ისინი ვერ ხედავენ, თუ რა ხდება ამ წუთისოფელში.

წმიდა ანგელოზებისთვის უჩვეულოა ღვთის ნებასთან შეუთანხმებელი, ღვთისთვის არასათნო საქმეებში მონაწილეობა.

მოწამეები ღვთაებრივი განგებულებით მონაწილეობენ ცოცხლების საქმეებში, ხოლო თავად მიცვალებულებს არ ხელეწიფებათ ცოცხლების საქმეებში ჩარევა.

ზეცის გამოცდილება სხვადასხვაგვარია. ზოგჯერ სული იქ გარდაცვალებამდე მიჰყავთ, რათა უჩვენონ მისთვის განკუთვნილი ადგილი ან ის, რისი შეცნობაც სურს.

ზეციურ ძალთა არსებობას შეადგენს ჰაეროვანი, თუ შეიძლება ასე ითქვას, სული ანუ უნივთო ცეცხლი... რის გამოც ისინი ადგილით განსაზღვრულნი და უხილავნი არიან...

წმინდანებს ცოცხლების დაცვისა და შეწევნის დიდი უფლება აქვთ, მაშინ როცა გარდაცვლილ ცოდვილებს, გარკვეული გამონაკლისის გარდა, ცოცხლებთან კონტაქტი არ აქვთ.

სხეულის სიკვდილი ადამიანის სიცოცხლის დასასრული არ არის, არამედ მხოლოდ დასაწყისია ადამიანის პიროვნების ახალი მდგომარეობისა, რომელიც სხეულისაგან ცალკე აგრძელებს არსებობას.

უფალი იესო ქრისტე თავად გვაუწყებს, რომ სიკვდილის მომენტში სულს ანგელოზები ეგებებიან: „და იყო სიკვდილი გლახაკისაი მის და მიიყვანა იგი ანგელოზთაგან წიაღთა აბრაჰამისთა“ (ლუკ. 16, 22).

აპოკალიფსის წიგნი – მომავალი მოვლენების უბრალო ქრონოლოგია არ არის, არამედ ქრისტეს ეკლესიის მთელი ისტორიის მისტიკური ხედვა, და მხოლოდ ზოგჯერ აქ გვეძლევა მომავალი მოვლენების ხილვა.

ჩვენ შეგვიძლია დავინახოთ ზეცის ჭეშმარიტი ქრისტიანული გამოცდილების სამი თავისებურება, ეს არის – ზეაღსვლა სულისა, ანგელოზების მიერ სულის თანხლება, ზეცის მკვიდრ სულთა მიგებება, რომელთაც უერთდება კიდეც.