სეფისკვერი უნდა იყოს:
    1. ხორბლის ფქვილის, აფუებული,
    2. მსგვალი,
    3. შედგებოდეს ერთმანეთზე დადებული ნაწილისაგან, ნიშნად მხსნელის ორბუნებოვნებისა ღმრთიურისა და ადამიანურისა,
    4. ზემოდან იყოს ბეჭედდასმული.

წმიდა ლიტურღიისთვის საჭიროა ხუთი სეფისკვერი.

ამზადებს ამგვარად:
    1. პირველი სეფისკვერისგან ამოჭრის ლახვრით შუაგულს, რომელიც დაბეჭდილია ბეჭდით. ამ ნაწილს ეწოდება ტარიგი. მას მერე მხრიდან გაუკეთებს ნაჭდევს ჯვრის სახით და მოათავსებს ფერხუმზე ბეჭდით ზევით, შემდეგ მარჯვენა მხრიდან ამაგრებს ლახვარს, ჩაასხამს ბარძიმში წყალნარევ წითელ ღვინოს;
    2. მეორე სეფისკვერიდან ამოიღებს ნაწილს ყოვლადწმიდა ღმრთისმშობლის პატივად და დაასვენებს ფეხშუმზე ტარიგი მარჯვნივ;
    3. მესამე სეფისკვერიდან ამოიღებს ცხრა ნაწილს იმ წმინდანთა სახელზე, რომლებიც მოხსენებულნი არიან კონდაკში და აგრეთვე იხსენებიან იმ დღეს და დაასვენებს ტარიგის მარცხნივ;
    4. მეოთხე სეფისკვერიდან ამოიღებს ჯერ ორ მოზრდილ ნაწილს სახელმწიფოს მეთაურისთვის, ვისთვისაც აღესრულება ლიტურღია და აწყობს მათ ტარიგის ქვეშ;
    5. მეხუთე სეფისკვერიდან იღებს ნაწილებს გარდაცვალებულთათვის, ვისთვისაც აღესრულება ლიტურღია და დაასვენებს მათ ტარიგის წინ, ცოცხალთათვის განკუთვნილ ნაწილთა შემდეგ.

იმიტომ, რომ ფეხშუმზე იესო ქრისტეს ირგვლივ ეკლესია წარმოდგენილ უნდა იყოს სრულად.

ამის შემდეგ მღვდელი
    1. დადებს ტარიგზე ვარსკლავს, ნიშნად იმ ვარსკლავისა, რომელიც გაბრწყინდა ბეთლემში ქრისტეშობის ჟამს,შემდგომ დაბურავს ფეხშუმს და ბარძიმს ორი პატარა დაფნით, და ბოლოს, ორივეს დააფარებს ერთ დიდ დაფარნას, რომელიც იწოდება ,,ჰაერად";
    2. ლოცულობს, რომ უფალმა მიიღოს ეს ძღვენი და მოიხსენოს ისინი, ვინც შესწირა იგი და ვისთვისაც შეწირულ-არს;
    3. შეასრულებს რა საუფლო ძღვენის კვეთას, შეუდგება საღმრთო ლიტურღიის აღსრულებას.

იმიტომ, რომ ქრისტიანობის პირველ საუკუნეებში მისი შესრულების დროს დასწრების ნება ჰქონდათ და არა მარტო მორწმუნეებს, არამედ კათაკმეველთაც.

კათაკმეველნი იყვნენ ის ადამიანები, ვინც ქრისტიანად გახდომის სურვლის გამოთქვამდა, მაგრამ მონათლული არ იყვნენ; მათ ასწავლიდნენ და ამზადებდნენ წმიდა ნათლისღებისთვის.

კათაკმეველთა ლიტურღია ასეთია:
    1. იწყება მღვდლის ასამაღლებლით: ,,კურთხეულ არს მეუფება მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე",
    2. შემდეგ მღვდელი წარმოსთქვამს ერთ დიდ და ორ მცირე კვერექსს,
    3. შემდეგ იგალობება ,,მხოლოდ შობილი ძე და სიტყვა ღმრთისა",
    4. შემდეგ მცირე შესვლა,
    5. იგალობება ,,წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ",
    6. წარდგომა,
    7. იკითხება სამოციქულო,
    8. იკითხება სახარება,
    9. ქადაგება,
    10. მრჩობელი კვერექსი,
    11. კათაკმეველთა კვერექსი.

საღმრთო მსახურებისას ასამაღლებელი ეწოდება ლოცვას, რომელსაც მღვდელი ხმამაღლა წარმოსთქვამს.

კვერექსი არის მცირე ლოცვათა წყება, რომელსაც წარმოთქვამს მღვდელი ან დიაკვანი.

დიდი კვერექსი იწყება ასამაღლებლით: ,,მშვიდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ".

იმიტომ, რომ ისინი უნდა იყონ მშვიდობით ყველასთან, რათა უფალმა ისმინოს მათი ლოცვა.

იმიტომ, რომ უპირველესად გვმართებს აღვავლინოთ ლოცვები ჩვენი სულების ხსნისთვის, რათა სათნო ვეყვნეთ და მოვიპოვოთ სულის სიმშვიდე.

ამგვარად ლოცვა გვმართებს, რამეთუ ქვეყნად არაფერია ისეთი აუცილებელი, როგორც მშვიდობა, ეკლესის ერთიანობა და სათნოების გამრავლება.

იმიტომ, რომ თავად უფალ იესო ქრისტეს უყვარდა თავისი ქვეყანა, სადაც იშვა და ცხოვრობდა.

ამგვარად ლოცვა გვმართებს, რამეთუ:
    1.ჩვენი ეკლესიის საჭეთმპყრობელს, მმართველი ეპისკოპოსის და სამღვდელოების მსახურება და მოვალეობანი იმდენად დიდია, რომ მათ ღმრთის შემწეობა სჭირდებათ;
    2. ადამიანთა ერთობა ხალხს შეადგენს, რომლის შვილნი ვართ ჩვენც და რომლის კეთილდღეობისათვის უნდა შევთხოვდეთ უფალს რწმენის სისრულეს.

იმიტომ, რომ გვსურს ჩვენი მამულიც, როგორც სხვა ქვეყნები, წარემატებოდეს კეთილ საქმეებში.

იმიტმ, რომ მიწამ გაამრავლოს თავისი ნაყოფიერება, რაც ფრიად საჭიროა ყველა ადამიანისთვის ისევე, როგორც მშვიდობა.

ვლოცულობთ, რომ მიწაზე, წყალსა და ჰაერში მოგზაურნი დაიცვას უფალმა, განკურნოს სნეულნი, შეეწიოს ტყვეებს, დააძლევინოს მწუხარება და განსაცდელი, მოჰმადლოს მათ ხსნა და სიმშვიდე.

ასე იმიტომ ვლოცულობთ, რომ მწუხარება, რისხვა და გასაჭირი დიდი განსაცდელია.

იმიტომ, რომ ყოვლადწმიდა ღმრთისმშობელი და ყველა წმიდანი ჩვენთვის ევედრებიან ღმერთს.

იმიტომ, რომ ამას ქრისტიანული სიყვარული მოითხოვს.

პასუხობენ: ,,უფალო შეგვიწყალე."

ანტიფონი ეს არის წმიდა წერილიდან და ფსალმუნიდან ამოკრებილი გალობა.

აღესრულება ამგვარად: მღვდელი წმიდა ტრაპეზიდან ააბრძანებს სახარებას, მასთან ერთად გარსშემოუვლის წმიდა ტრაპეზს, გამოდის საკურთხევლიდან ჩრდილოეთის კარით და დგება საუფლო კარის წინ, ზე აღმართავს სახარებას და ხმამაღლა იტყვის: ,,სიბრძნით აღემართენით", რის შემდეგაც შედის საკურთხეველში და სახარებას წმიდა ტრაპეზზე დააბრძანებს.

მოაქვთ ანთებული სანთელი, რომელიც წმიდა წინასწარმეტყველ იოანე ნათლისმცემელს, მაცხოვრის წინამორბედს განასახიერებს.

იგალობება ნეტარების მცნებანი.

მცირე შესვლა ნიშნავს იესო ქრისტეს მოსვლას დედამიწაზე და მის ქადაგებას.

სიბრძნით აღნიშნავს იმას, რომ წმიდა სახარება შეიცავს უმაღლეს სიბრძნეს კაცობრიობისთვის.

ამ სიტყვით სნეულებს, უძლურთ და მოხუცებულებს ასადგომად უხმობენ, თუ ისინი მანამდე ისხდნენ და ყველას უხმობს განეშორონ თავიანთ მიწიერ საზრუნავებს და ამაღლდნენ გონებით ღმერთთან, გულისყური მიაპყრონ მას, რაც წმიდა ლიტურღიაზე აღესრულება. ,,აღემართენით" ნიშნავს: ვსდგეთ სწორად და კეთილკრძალულობით.

იგალობება: ,,მოვედით თაყვანი ვსცეთ და შევურდეთ ქრისტესა", მორწმუნენი პირჯვარს იწერენ და თავს ხრიან.

იგალობება მიმდინარე დღის, ტაძრის ან იმ დღეს ხსენებულ წმიდანთა ტროპარები და კონდაკები.

წარდგომა არის საგალობელი, რომელიც ფსალმუნიდან ამოღებული ორი მუხლისგან შედგება.

ეს სიტყვა ბერძნულად ნიშნავს წინასწარ სამღერ საგალობელს, იმიტომ, რომ იგი ყოველთვის იგალობება სამოციქულოს კითხვამდე.

მოსდევს სამოციქულოს კითხვა.

კითხულობს მედავითნე და არა მღვდელი.

მთავრდება ,,ალილუია"-ს გალობით.

სიტყვა ,,ალილუია" ნიშნავს - ,,აქებდით უფალსა".

მოსდევს წმიდა სახარების კითხვა.

კითხულობს მედავითნე ან მღვდელი.

სახარების კითხვის დროს მლოცველები უნდა იდგნენ და დასაწყისში და დასასრულს გამოისახონ პირჯვარი.

უნდა ვუსმინოთ ისეთი კრძალვით, თითქოს თავად უფალ იესო ქრისტეს ვუსმენთ.

მრჩობლად ითვლება ის კვერექსი, რომლის დროსაც, მორწმუნენი ყოველი თხოვნის შემდეგ სამგზის გალობენ ,,უფალო შეგვიწყალენ".

ვლოცულობთ:
    1. წმიდა ტაძრის აღმაშენებელთა და ყოველთა გარდაცვალებულთა მამათა და ძმათათავის,
    2. წმიდა ეკლესიისათვის შემომწირველთა და კეთილისმყოფელთა და ყოველთა იქ მდგომარეთათვის.

ვლოცულობთ, რომ უფალმა გამოუცხადოს მათ სიტყვა ჭეშმარიტებისა და შეაერთოს ისინი თვისსა კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესიასთან.

უნდა ვფიქრბდეთ მათზე, ვინც არ არის წევრი წმიდა მართლმადიდებელი ეკლესიისა და შევთხოვოთ უფალს, რათა მოწყალებითა თვისითა ღირსყოს ისინი წმიდა მართლმადიდებელი ეკლესიის წიაღში დამკვიდრებისა.