უბრალო საქმედ ნუ მიიჩნევ ღვთისმსახურებაზე დასწრებას... ეს მთავარია. თუმცა, ასევე საჭიროა ლოცვის მოსმენა და გონებისა და გრძნობების მიდევნება მის კვალდაკვალ, ყურადღბით მოსმენა იმის, რასაც იქ გალობენ და კითხულობენ. მაგრამ ჩვეულებრივ, გონება გვეფანტება. ეს ლოცვითი განწყობის უკმარისობის გამო ხდება. თქვენ კი ასე მოიქეცით: როგორც კი შენიშნავთ, რომ აზრებით ეკლესიიდან გახვედით, ისევ უკან მოაბრუნეთ იგი და შეგნებულად ნურასოდეს მისცემთ თავს ოცებისა და გონებაგაფანტულობის უფლებას... როდესაც გონება თქვენგან შეუმჩნევლად გაგეფანტებათ, ეს ჯერ კიდევ არ არის დიდი ცოდვა, მაგრამ როცა ეკლესიაში მდგომი ფიქრებით განზრახ მიმოედებით აქეთ–იქეთ, ეს უკვე ცოდვად ითვლება.