კეთილისმზრახველი ადამიანების თხზულებებში პატივი ეცი იესო ქრისტეს ნათელს, რომელიც "განანათლებს ყოველსა კაცსა, მომავალსა სოფლად" (იოანე.1,9). და გულმოდგინედ იკითხე, მადლობდე ნათლისმომცემელ ქრისტეს, რომელიც ერთგულს უშურველად ჰფენს თავის მადლს.
ვინაა, ასე გონივრულად, ნატიფად, მშვენივრად რომ მოსავს ყვავილებს, გარდაქმნის უსახურს (ვამბობ უსახურს, უფორმო საგანს, მიწას), ვინ აძლევს მას ესოდენ საკვირველ ფორმას? დამბადებელო, მომეცი ნება ყვავილებში ვეამბორო შენს სიბრძნეს, შენ სიკეთეს, შენს ყოვლისშემძლეობას.
ადამიანი ლოცვისასაც კი ყოველთვის როდია ძე თავისუფლებისა, არამედ მონაა მოვალეობის, გამოუვალი მდგომარეობისა. შეხედეთ ნებისმიერ ადამიანს, გინდაც მღვდელს, განა ბევრია მათ შორის ისეთი, ვინაც თავისუფალი, ღვთისკენ აპყრობილი გულით, რწმენითა და სიყვარულით ლოცულობს?
თუკი შესცოდე ღმერთს და გაწამებს, ცეცხლს გიკიდებს შენი ცოდვა, არ დააყოვნო, უმალ მოიძიე ერთადერთი, მარადიული, ცოცხალი მსხვერპლი, ჩვენი ცოდვებისათვის დაგებული და მის წინაშე, ამ ტარიგის (ქრისტეს) წინაშე დადე შენი ცოდვები. სხვა ღონე არაა, არსაიდან. არც იფიქრო, შენით გეშველოს რამე.
წარმოდგენა და წარმოსახვა გულის, ანუ იგივე სულის ხედვაა და იგი ჭვრეტს ან ქმნის გარკვეულ საგანს. ამიტომაა მყისიერება და სისწრაფე სულიერების დამახასიათებელი ნიშანი. ეს იგივე ფოტოსურათია, რომელსაც სული გარკვეული საგნისგან იღებს. გონება - ფერმწერია, რომელიც აქედან ასლს აკეთებს.
გასაოცარი მტკიცება იმისა, რომ ნამდვილად არსებობს ეშმაკი ამსოფლად ისაა, რომ ადამიანები ვერ გრძნობენ, ან ძალიან ნაკლებად გრძნობენ (თუმცა ზოგნი იქნებ ცდილობენ კიდეც) ღვთის მოწყალებას ქმილ სამყაროში, განგებაში, გამოსყიდვაში: ეშმაკი ძლიერადაა აღმდგარი მართლისა და კეთილის წინააღმდეგ.
მომავალი ცხოვრება გახლავთ სრულყოფილი უმწიკვლობა იმ გულისა, რომელიც აქ თანდათანობით იწმინდება. ამ სოფელში იგი ხშირად ახორხლილი, დაბურულია ცოდვით, ბოროტის კვამლით, ხანაც კი ღვთის მადლის მოქმედებით ნათლდება, ხედავს ღმერთს, უერთდება მას თავის უწრფელეს ლოცვაში და ზიარების საიდუმლოში.
ჭეშმარიტებაა საფუძველი ყველა მრავალფეროვნებისა, რაც კი ოდესმე შექმნილა და შენც ჭეშმარიტება დაუდე საფუძვლად ყველა შენს საქმეს, შინაგანსა, თუ გარეგანს, განსაკუთრებით კი ლოცვას. ჭეშმარიტებაზე, სიმართლეზე დააფუძვნე მთელი შენი ცხოვრება, ყველა შენი საქმე, ყველანაირი შენი წადილი და აზრი.
ისევე როგორც უღირსი ზიარებისას, ასევე ცივი და უნიათო ლოცვისას სულს არ ულხინს, წუხს. ეს იმას ნიშნავს, რომ უფალი არ შედის ჩვენს გულებში და ჩვენი ურწმუნოებითა და გულგრილობით შეურაცხყოფილი იქ დამკვიდრების ნებას რთავს ბოროტ სულებს, რომ ვიგრძნოთ, რა განსხვავებაა მისსა და ბოროტის უღელს შორის,
ამოცანა ჩვენი ცხოვრებისა ღმერთთან გაერთიანებაა, ცოდვა კი მთლიანად ეწინააღმდეგება ამას. და სწორედ ამიტომ, გაექეცით ცოდვას, როგორც საშიშ მტერს, როგორც მკვლელს სულისას, იმიტომ, რომ ღვთის გარეშე სიკვდილია და არა ცხოვრება; შევიგნოთ ბოლოს და ბოლოს ჩვენი ვალდებულება, თავისთან გვიხმობს ყოველთა მეუფე.