რამდენჯერაც ადამიანი სიმდაბლით დაიდანაშაულებს თავს, იმდენჯერ იგრძნობს საკუთარ სულში ტკბილ შვებას, მშვიდობას, ნუგეშს, სიმსუბუქეს და იმედს!
რამდენჯერაც ადამიანი სიმდაბლით დაიდანაშაულებს თავს, იმდენჯერ იგრძნობს საკუთარ სულში ტკბილ შვებას, მშვიდობას, ნუგეშს, სიმსუბუქეს და იმედს!
შფოთი, მღელვარება, მრისხანება, ტრაბახი და მედიდურობა კი სულის ამპარტავნებაზე მეტყველებს.
ოჰ, რა იოლია სიმდაბლის გზა! ასკეტური შრომის გარეშეც, სნეულებისას თავის დამდაბლებით, თავის განკითხვით და ღვთისადმი მადლიერებით ადამიანს შეუძლია მაღალ სულიერ საზომს მიაღწიოს და ძეობის სიხარული შეიგრძნოს! და პირიქით, როცა ადამიანი ას... იხილეთ სრულად
როცა ადამიანი ასკეტურად იღვწის და ვერ აცნობიერებს საკუთარ სნეულებას, უძლურებასა და უბადრუკებას, მაშინ მისი ღვაწლი ჯილდოს გარეშე ბრძოლა, უსასყიდლოდ დაღვრილი ოფლი და უიმედო გზაა.
რა უბედურებაა, კაცი იღვწოდეს და სასყიდელს არ იღებდეს?! ხნავდეს და არ იმკიდეს?! მაინც რატომ? – იმიტომ, რომ სჯულიერად არ იღვაწა. „და უკუეთუ ვინმე იღუწიდესცა, არა გვირგვინოსან იქმნების, არა თუ სჯულიერად იღუაწოს" (2 ტიმ. 2, 5), ისე რო... იხილეთ სრულად
ღმერთი, ბრძოლა რომ ასწავლოს, განსაცდელებს უშვებს მათზე, ვისაც ის უყვარს. როცა ღვთის მადლი განგვეშორება, მაშინ განსაცდელთა ღრუბელი წამოიშლება და ადამიანი იქამდე მიდის, რომ ამბობს: „ღმერთმა მიმატოვა!“ ათასობით გულისსიტყვა, სულის ხუთ... იხილეთ სრულად
ამპარტავნებამ გრგვინვით დასცა ზეციერ ანგელოზთა ძალების მთავარი – ლუციფერი – ბნელ ეშმაკად აქცია და საუკუნოდ წარწყმიდა. მაშინ, როცა იესოს სიმდაბლემ – „ისწავეთ ჩემგან, რამეთუ მშვიდ ვარ და მდაბალ გულითა, და ჰპოვოთ განსუენებაი სულთა თქ... იხილეთ სრულად
წმინდა ტრიოდიონი იწყება მეზვერისა და ფარისევლის მშვენიერი მაგალითით, რომელიც ნათელყო... იხილეთ სრულად
თქვენი ყურადღება ეგოიზმზე გაამახვილეთ. ის არის ყველაფრის მიზეზი. დამდაბლდით. მოაშთვეთ ეგოიზმი, რომელიც შხამიანი გველივით მოდის თქვენი სულის დასაგესლად. ნურაფერს დაიტოვებთ შიგნით. მხოლოდ ასე განაქარვებთ ყოველგვარ სატანურ მოქმედებას... იხილეთ სრულად
სიმდაბლისა და ნამდვილი სინანულის გარეშე ადამიანი ვერ ცხონდება, თუნდაც სხვა ბევრი სათნოება ჰქონდეს.