მოდით, შვილებო, თავი დავიმდაბლოთ ჩვენთვის დამდაბლებული უფლისთვის. რა დიდი სიმდაბლე გვიჩვენა უფალმა, როცა ჯვარს ეცვა! ჩვენ კი, ბუნებით მდაბლებს, არ გვსურს თავი მოვუდრიკოთ ძმას და მხოლოდ საკუთარი ნების აღსრულება გვინდა?
როცა ვმრისხანებთ, ან გულისწყრომა დაგვეუფლება, როცა განვიკითხავთ ან ვურჩობთ, ცხადია, რომ შესაბამისი ამპარტავნება და ეგოიზმი გვაქვს. თუ სიმდაბლის გზაზე წარმატებით ვივლით, მაშინ ეგოიზმის ბოროტი ნაშიერები უკან დაიხევენ.
იცოდე, შვილო, ძნელია ამპარტავნების სულთან გამკლავება, ცუდადმზვაობრობის სული კი ბევრთავიანი და ეკლიანია; როგორც არ უნდა შემოაბრუნო გულისსიტყვა ან ცხოვრების წესი, ყველგან ეკალივით წინ დაგხვდება. თუ ასეა, რა უნდა ვქნათ? დასამდაბლებლა... იხილეთ სრულად
ლოცვაში უპირველესად ითხოვე, რომ ღმერთმა სიმდაბლე მოგმადლოს. ამ თხოვნაში სიჯიუტე გამოიჩინე, რადგან ჭეშმარიტი სიმდაბლის გარეშე ვერაფერს მიაღწევ ისეთს, რაც სასყიდლის ღირსი იქნება.
ჭეშმარიტი სიმდაბლის გარეშე ვერაფერს მიაღწევ ისეთს, რაც სასყიდლის ღირსი იქნება.
შვილო, როგორც პავლე მოციქული ამბობს: „რაი გაქუს, რომელი არა მიგიღებიეს? ხოლო უკუეთუ მიგიღებიეს, რასა იქადი, ვითარცა არა მიღებულსა?“ (1 კორ. 4, 7) „არაწმიდა არს წინაშე უფლისა ყოველივე მაღალი გულითა“ (იგავ. 16, 5), ამიტომ, შვილო, ამ... იხილეთ სრულად
გაიხსენე, როდესაც უფალი დიდებისა ადამიანად იშვა, როგორი თავმდაბლობა გვიჩვენა და ლანძღვა, ცილისწამება და ჯვარი სიმდაბლით დაითმინა. ასევე ყველა წმინდანმა სამაგალითო სიმდაბლე აჩვენა, ამ გზით განიწმინდნენ და დაგვიმოწმეს, რომ სხვა მაცხ... იხილეთ სრულად
რაც დაგამდაბლებს, იმისკენ ისწრაფე, თუნდაც გტკიოდეს და სული ამოგდიოდეს. შენი ტკივილის დასასრული ღვთის ლოცვა-კურთხევა და უმაღლეს სათნოებაში – სიმდაბლეში – წინსვლა იქნება.
შვილო, ყველაფრის არსი ერთია: ეცემი ამპარტავნების სულისგან, მისი დების – ცუდადმზვაობრობისა და თავმოწონებისგან და მათი თანაშემწეების – ბილწი და გმობის გულისსიტყვებისგან.
როცა უფალი რაიმე განსაცდელს მოგვივლენს და საკუთარ სიმახინჯეს, ჩვენი სულის გახრწნილ მდგომარეობას დავინახავთ, მივხვდებით, როგორი ბუნება გვაქვს ჩვენ, ადამის მოდგმას; მედიდურობა კი მხოლოდ ყვრიმლისცემით და დაცემით მდაბლდება.
