სხვა წყარო - ციტატები, ამონარიდები

ჩვენმა პირველმშობლებმა ცოდვით გაიჭუჭყიანეს და შებილწეს გული. მან დაკარგა პირვანდელი სიწმინდე და უბიწოება, ღმერთის სიყვარულის გრძნობა ღმრთისადმი შიშის გრძნობამ განდევნა (შესაქმ. 3, 8); გული უგუნურ მისწრაფებებსა და ვნებიან სურვილებს... იხილეთ სრულად

ცდუნებას მოთმინებითა და ლოცვით გაექეცი. თუ ამის გარეშე წინაღუდგები, მაშინ კიდევ უფრო ძლიერად დაგესხმება თავს.

ცოდვა აბრიალებული ცეცხლია; საწვავის მოკლებისას ქრება, მომატებისას მძვინვარდება.

ცოდვა და ბოროტება უფლისგან არ წარმოშობილა, უფალში არ იყვნენ, ისინი თავდაპირველნი არ ყოფილან და არ გააჩნიათ რაიმე არსი.

ცოდვა - ეს არის საღვთო რჯულის დარღვევა, რომელიც გაცხადდა ადამიანთათვის მარადიული ცხოვრების მისაღწევად. ამიტომაც რაც ხალხს მოსაწონი ჰგონია, ღვთის წინაშე სისაძაგლეა.

ცოდვათა აღიარება დასაბამია სულის შემკობა-გამშვენიერებისათვის, რაც იმას ნიშნავს, რომ მონანიების შედეგად ადამიანმა თავისი სული განამზადა მაცხოვნებელი თესლის - საღმრთო სიტყვის მისაღებად, რომელიც მხსნელად ეძლევა ადამიანს.

ცოდვა თავისთავად სასჯელია (იერ. 2, 19; რომ. 2, 9), ისევე როგორც სათნოება თავისთავად ჯილდოა.

ცოდვა თავისი ბუნებით ღმერთის დანახვის საშუალებას გვართმევს, უფალი კი საკუთარი სიწმიდითა და სისუფთავით არ განეცხადება უწმინდურ მზერას, ვიდრე იგი არ განიწმინდება, რამეთუ ნათქვამია: „ნეტარ იყვნენ წმიდანი გულითა, რამეთუ მათ ღმერთი იხი... იხილეთ სრულად

ცოდვამ ადამიანი ნეტარ ცხოვრებას მოსწყვიტა და მისი მიწიერი ცხოვრება დევნულებად აქცია. ქრისტე ქვეყნიერების მაცხოვარი უღებს კარს მის ყველა მიმდევარს და ეკლესია, რომელიც მისი მეუფების მშვენიერებას გვაჩვენებს, ჩვენს ცხოვრებას ზეციური მ... იხილეთ სრულად

ცოდვას აქვს მიდრეკილება ბოროტისაკენ, მაგრამ თუ შეყოვნდება მასში და უფრო დიდ ბოროტებას ჩაიდენს, ამით სინდისის ხმასაც ჩაახშობს, ეჭვს შეიტანს უფლის აღთქმაში, მათ სამართლიანობაში და, ბოლოს და ბოლოს, სულ კარგავს რწმენას, უარყოფს ეკლესი... იხილეთ სრულად