178. ამიტომ, ვინც თვალს არ აცილებს გველის თავს (შესაქ. 3.15) (ე.ი. ფხიზლობს, ფრთხილობს)და, იყენებს რა მრისხანე გამონათქვამებს, მხურვალე მამხილებლობის შედეგად „მუშტით გვემს მის ტანს (შეუპოვრად იბრძვის), ამ გზით განირიდეს ბრძოლას, ...
იხილეთ სრულად
178. ამიტომ, ვინც თვალს არ აცილებს გველის თავს (შესაქ. 3.15) (ე.ი. ფხიზლობს, ფრთხილობს)და, იყენებს რა მრისხანე გამონათქვამებს, მხურვალე მამხილებლობის შედეგად „მუშტით გვემს მის ტანს (შეუპოვრად იბრძვის), ამ გზით განირიდეს ბრძოლას, რადგან შეუმუსრა რა თავი, უკუაქცია მრავალი ბოროტი გულისზრახვა და უბოროტესი საქმეები. აი მაშინ, აუღელვებელი ჰგიეს აზროვნება, იწონებს რა ღმერთი მის მღვიძარებას გულისზრახვათა მიმართ და ანიჭებს რა, სანაცვლოდ, იმის ცოდნას, თუ ...
179. სწორედ ამგვარად ძალუძს სულს „მტკიცედ დგომა უფლის მიერ“ (ფილ. 4.1) თავისი კეთილსახეობით, მშვენიერებითა და სიწრფელით, როგორადაც იყო იგი შექმნილი ღვთის მიერ დასაბამიდან, – მშვენიერი და წრფელი, როგორც ეს ნათქვამი აქვს ღვთის დიდ მ...
იხილეთ სრულად
179. სწორედ ამგვარად ძალუძს სულს „მტკიცედ დგომა უფლის მიერ“ (ფილ. 4.1) თავისი კეთილსახეობით, მშვენიერებითა და სიწრფელით, როგორადაც იყო იგი შექმნილი ღვთის მიერ დასაბამიდან, – მშვენიერი და წრფელი, როგორც ეს ნათქვამი აქვს ღვთის დიდ მსახურს ანტონის: „რაჟამს აქვს სულს გონითობა ისე, როგორც ეს ბუნებას შეესაბამება, სათნოება შემყარდება“. და, მცირედით შემდეგ, კვლავ ამბობს: „განვიწმინდოთ აზროვნება, რადგან მე მწამს, რომ მას, ყოველმხრივ განწმენდილსა და ბუნები...
180. ყოველი გულისზრახვა გონებაში წარმოქმნის გრძნობადი საქმის წარმოსახვას, რადგან არის რა სწორედ გონება „ასირიელი“ (სატანა), სხვაგვარად არ ძალუძს მას ჩვენი ცთუნება, თუ არ ისარგებლებს ჩვენეული შეგრძნებებითა და ჩვევებით.
181. მაშ, ისევე როგორც შეუძლებელია გავედევნოთ ჰაერში მფრინავ ფრინველებს, ვართ რა ადამიანები, ან კიდევ მათ მსგავსად ვიფრინოთ ჩვენც, არა აქვს რა ჩვენს ბუნებას ეს თვისება, მსგავსადვე შეუძლებელია ვძლიოთ ეშმაკეულ უსხეულო გულისზახვებს ა...
იხილეთ სრულად
181. მაშ, ისევე როგორც შეუძლებელია გავედევნოთ ჰაერში მფრინავ ფრინველებს, ვართ რა ადამიანები, ან კიდევ მათ მსგავსად ვიფრინოთ ჩვენც, არა აქვს რა ჩვენს ბუნებას ეს თვისება, მსგავსადვე შეუძლებელია ვძლიოთ ეშმაკეულ უსხეულო გულისზახვებს ან კიდევ ჩვენი გონების თვალი მიწყივ მძლავრად ცურავდეს (მიისწრაფოდეს) ღვთისკენ, მღვიძარებითი და უწყვეტი ლოცვის გარეშე, რადგან თუ ასე არ ხდება, მიწას ხედავ (სულიერ თვალს ცისკენ ვერ ამაღლებ).
182. თუ ჭეშმარიტად გსურს, რომ სირცხვილი „შემოაცვა“ (იგულისხმება უკეთური გულისზრახვების გამო სირცხვილის გრძნობის გაღვივება ადამიანში, რაც ამ გულისზრახვათა აღმოფხვრის საფუძველი ხდება) გულისზრახვებს, კეთილწადიერად მდუმარებდე და უჭირვ...
იხილეთ სრულად
182. თუ ჭეშმარიტად გსურს, რომ სირცხვილი „შემოაცვა“ (იგულისხმება უკეთური გულისზრახვების გამო სირცხვილის გრძნობის გაღვივება ადამიანში, რაც ამ გულისზრახვათა აღმოფხვრის საფუძველი ხდება) გულისზრახვებს, კეთილწადიერად მდუმარებდე და უჭირველად ფხიზლობდე გულით, მაშ, იესოს ლოცვა შეეწებოს შენს სუნთქვას და რამდენიმე დღეში აღსრულებულს ნახავ ამ ყოველივეს.
183. მართლაც, ისევე როგორც შეუძლებელია ასოების წერა ჰაერში, ვინაიდან უთუოდ რაიმე სიმაგრეზე უნდა ხდებოდეს მათი გამოყვანა, ხანგრძლივად რომ ჰქონდეთ დაცულობა, ამგვარადვე, ჩვენთვის მომქანცველ მღვიძარებას იესო ქრისტეს ლოცვა უნდა შევუწებ...
იხილეთ სრულად
183. მართლაც, ისევე როგორც შეუძლებელია ასოების წერა ჰაერში, ვინაიდან უთუოდ რაიმე სიმაგრეზე უნდა ხდებოდეს მათი გამოყვანა, ხანგრძლივად რომ ჰქონდეთ დაცულობა, ამგვარადვე, ჩვენთვის მომქანცველ მღვიძარებას იესო ქრისტეს ლოცვა უნდა შევუწებოთ, რომ მღვიძარების ყოვლადმშვენიერი სათნოება ხანგრძლივად შეგვინარჩუნდეს მასთან ერთად, და იგი, მისი საშუალებით, აღუხოცელად იყოს დაცული ჩვენთვის საუკუნეთა მიმართ.
184. გადაიტანე უფალზე შენი საქმენი (მიანდე მას) და „ჰპოვებ, – ამბობს, – მადლს“, რათა არ მოხდეს ისე, რომ ჩვენს შესახებაც ითქვას წინასწარმეტყველის მიერ: „ახლოს ხარ შენ, უფალო, მათ ბაგეებთან, მაგრამ შორს ხარ მათი თირკმლებისგან (შდრ. ...
იხილეთ სრულად
184. გადაიტანე უფალზე შენი საქმენი (მიანდე მას) და „ჰპოვებ, – ამბობს, – მადლს“, რათა არ მოხდეს ისე, რომ ჩვენს შესახებაც ითქვას წინასწარმეტყველის მიერ: „ახლოს ხარ შენ, უფალო, მათ ბაგეებთან, მაგრამ შორს ხარ მათი თირკმლებისგან (შდრ. იერ. 12.2). ვერავინ სხვა, იესოს გარეშე, ვერ დაამშვიდებს მყარად შენს გულს ვნებებისგან, თუ არა თავად იესო ქრისტე, რომელმაც შეაკავშირა შორს განდომილნი (ე.ი. შეაკავშირა, თავისი განკაცებით, ღვთაებრივი და ადამიანური ბუნება).
185. თანაბრად აბნელებს სულს როგორც გულისზრახვათა აზრისმიერი გაზრახებანი (ე.ი. შინაგანი საუბრები), ასევე გარეგანი შეხვედრები და ფუჭმეტყველებანი, ხოლო ისინი, რომლებიც უკუმიაქცევენ საზიანოს გონებისას, ვალდებულნი არიან მოიძაგონ ფუჭმეტ...
იხილეთ სრულად
185. თანაბრად აბნელებს სულს როგორც გულისზრახვათა აზრისმიერი გაზრახებანი (ე.ი. შინაგანი საუბრები), ასევე გარეგანი შეხვედრები და ფუჭმეტყველებანი, ხოლო ისინი, რომლებიც უკუმიაქცევენ საზიანოს გონებისას, ვალდებულნი არიან მოიძაგონ ფუჭმეტყველების მოყვარული ადამიანებიც და გულისზრახვებიც, ორივენი ერთად, უაღრესად კეთილგონივრული და საღვთო მიზეზის გამო; რათა არ მოხდეს ისე, რომ დაბნელდეს გონება და მოუძლურდეს მღვიძარებაში, ვინაიდან ჩვენ, დავიწყებისგან (ღვთის და...
186. მართლაც, გულის სიწმინდის გულმოდგინედ დამცველს მოძღვრად ეყოლება ამისვე (ე.ი. გულის სიწმინდის) რჯულმდებელი ქრისტე, რომელიც თავის ნებას საიდუმლოდ ეტყვის მას. „მოვისმენ, რას იტყვის ჩემში უფალი ღმერთი“ (შდრ. ფს. 84.9), ამბობს დავი...
იხილეთ სრულად
186. მართლაც, გულის სიწმინდის გულმოდგინედ დამცველს მოძღვრად ეყოლება ამისვე (ე.ი. გულის სიწმინდის) რჯულმდებელი ქრისტე, რომელიც თავის ნებას საიდუმლოდ ეტყვის მას. „მოვისმენ, რას იტყვის ჩემში უფალი ღმერთი“ (შდრ. ფს. 84.9), ამბობს დავითი, წარმოაჩენს რა სწორედ ამავეს. თან, როდესაც იგი გვიცხადებდა გონების გამომეძიებლობას საკუთარი თავის მიმართ გონოთი ბრძოლის შესახებ და, აგრეთვე, ღვთის შემწეობასა და დამფარველობას, ამბობდა: „და იკითხავს ადამიანი: თუ იქნება...
187. „სიბრძნეში გულით განსწავლულნი (შდრ. ფს. 89.12), თანახმად სამღვდელო მეფსალმუნისა, მარადის უნდა ვცხოვრობდეთ როგორც თავად მამაღმერთის ძალია და ღვთის სიბრძნის – ქრისტე იესოს მიწყივ ამომსუნთქველნი, მაგრამ თუ რაღაც ვითარების გამო მ...
იხილეთ სრულად
187. „სიბრძნეში გულით განსწავლულნი (შდრ. ფს. 89.12), თანახმად სამღვდელო მეფსალმუნისა, მარადის უნდა ვცხოვრობდეთ როგორც თავად მამაღმერთის ძალია და ღვთის სიბრძნის – ქრისტე იესოს მიწყივ ამომსუნთქველნი, მაგრამ თუ რაღაც ვითარების გამო მოვუძლურდებით და გონითი ღვწისგან მოვმედგრდებით, მომდევნო განთიადისას კვლავ კეთილად შემოვისარტყლოოთ გონითი წელი და კვლავაც მტკიცედ შევუდგეთ საქმეს, ვუწყით რა, რომ ჩვენ, რომლებსაც შეგვიცვნია მშვენიერება, ვერაფერი გაგვამართლ...
