შემდგომში შფოთი რომ არ დაგვეუფლოს, ამიტომ ყველაფერი განსჯით უნდა გავაკეთოთ. ზომიერების დაცვა განსჯას გულისხმობს და ის აზრებს ძალას ჰმატებს. საკუთარ ძალებზე გადაჭარბებით მოწყალების გაცემა ან სხვა რამის აღსრულება დაუფიქრებლობაა, იმიტომ რომ შემდგომში ადამიანი შფოთს, მოწყინებას და დრტვინვას ნებდება. კარგია, ძალიან კარგი, თუ მთხოვნელს სახარებისეული ქვრივის მსგავსად დავეხმარებით. ამაში ცუდი არაფერია; მაგრამ თუ ადამიანი სიკეთის ქმნაში თავის ძალებს აჭარბებს, მაშინ ის ვერ გაუძლებს ამას. არც ღმერთი არ სთხოვს ადამიანს იმდენს, რაც მის ძალებს აღემატება.