თემა: სასწაულები, რწმენა
რწმენის საქმებში ეჭვის შეტანის შესახებ.
ერთმა ათი წლის ყმაწვილმა ლიტურგიაზე მოისმინა ბერისგან (რომელიც ღვთის სიტყვას ქადაგებდა), რომ მოწყალებას, რომელსაც გლახაკისთვის გავიღებთ, თვით იესო ქრისტეს ვაძლევთ. იგი დაეჭვდა ბერის სწავლების ჭეშმარიტებაში და სახლში დაბრუნებული ფიქრობდა:
-ვიცი, რომ ქრისტე ზეცაშია, მარჯვენით მამისა; როგორ შეუძლია მას, მიიღოს, მაგალითად, პურის ნატეხი, რომელსაც ღატაკს ვაძლევ?
ასე ფიქრობდა იგი, როდესაც დაინახა დახეულსამოსიანი გლახაკი, რომელიც ითხოვდა, ქრისტეს გულისათვის რაიმე მიეცათ მისთვის; მის თავზე კი დაინახა ქრისტე მაცხოვრის სახება. ყმაწვილი შეშინდა... უეცრად მახლობელი სახლიდან ვიღაცამ საბრალო მოხუცს პური გამოუტანა და სწრაფად გაუწოდა; მაცხოვარმა ხელი გაიწოდა მის გამოსართმევად, შემდეგ მოწყალების გამღები აკურთხა.
ოდესღაც განუსჯელმა ბავშვმა ირწმუნა ღვთის სიტყვა და იმ დროიდან კონსტანტინეპოლში პირველი მოწყალე გახდა
-ვიცი, რომ ქრისტე ზეცაშია, მარჯვენით მამისა; როგორ შეუძლია მას, მიიღოს, მაგალითად, პურის ნატეხი, რომელსაც ღატაკს ვაძლევ?
ასე ფიქრობდა იგი, როდესაც დაინახა დახეულსამოსიანი გლახაკი, რომელიც ითხოვდა, ქრისტეს გულისათვის რაიმე მიეცათ მისთვის; მის თავზე კი დაინახა ქრისტე მაცხოვრის სახება. ყმაწვილი შეშინდა... უეცრად მახლობელი სახლიდან ვიღაცამ საბრალო მოხუცს პური გამოუტანა და სწრაფად გაუწოდა; მაცხოვარმა ხელი გაიწოდა მის გამოსართმევად, შემდეგ მოწყალების გამღები აკურთხა.
ოდესღაც განუსჯელმა ბავშვმა ირწმუნა ღვთის სიტყვა და იმ დროიდან კონსტანტინეპოლში პირველი მოწყალე გახდა