ჯვარისმტვირთველი ქრისტე მაგალითად იქცა. გვიჩვენა, რომ ვისაც ცხონება სურს, მას უნდა გაჰყვეს, დაითმინოს ჯვარი, რომელსაც უფალი მისი ძალისამებრ უბოძებს, გოლგოთაზე ავიდეს, იესოსთან ერთად ჯვარს ეცვას და შემდეგ ღვთის სასუფეველში მასთან ე... იხილეთ სრულად
ჯვარისმტვირთველი ქრისტე მაგალითად იქცა. გვიჩვენა, რომ ვისაც ცხონება სურს, მას უნდა გაჰყვეს, დაითმინოს ჯვარი, რომელსაც უფალი მისი ძალისამებრ უბოძებს, გოლგოთაზე ავიდეს, იესოსთან ერთად ჯვარს ეცვას და შემდეგ ღვთის სასუფეველში მასთან ე... იხილეთ სრულად
რამდენად დიდი იყო კაცობრიობის სულიერი და ხორციელი გახრწნა უფლის მოსვლის წინ! რომელმა წამალმა განაახლა ადამიანთა სულები? იესოს დიდებულმა ჯვარმა! განა ასე არ არის? უფალი ჯვარზე რომ არ მომკვდარიყო, ადამიანი სხვა გზით გადარჩენას ვერ შ... იხილეთ სრულად
სნეულებით გამოწვეულ მწუხარებას სახიერი ღმერთის წმინდა ხელი გვიგზავნის, რადგან სულის სიჯანსაღისთვის ყველაზე ქმედითი წამალი სხეულის ავადმყოფობაა.
ღმერთისგან უბიწო სიყვარულით გაწნილი სილა ყოველთვის წინასწარგანჭვრეტილ წმინდა და მაცხონებელ მიზანს ემსახურება! წმინდა სახარებაში უფალი ამბობს, რომ ზეციერი მამის ნების გარეშე ჩიტიც არ კვდება, რომ ჩვენი თმის თითოეული ღერიც კი დათვლილ... იხილეთ სრულად
დიდი განსაცდელები ოკეანედ არასოდეს მოგვეჩვენება, როცა ვიფიქრებთ, რომ ყველაფერს უფლის წმინდა მარჯვენა განაგებს და გვაძლევს, ღმერთს კი ადამიანებზე მეტად ვუყვარვართ.
სულს, რომელსაც ჯანმრთელობამ მავნე უზრუნველობისკენ უბიძგა, სნეულება აიძულებს სწორი ცხოვრების კალაპოტში ჩადგეს. „ჭირსა შინა მოგიხსენეთ შენ" (ეს. 26, 16); „ჭირსა ჩემსა განმივრცე მე“ (ფსალმ. 4, 1); „მრავლითა ჭირითა ჯერ-არს ჩუენდა შესვ... იხილეთ სრულად
უმეცრებისა და ღვთის დავიწყების ბანგით მიძინებული სულისთვის სნეულება გამომაფხიზლებელი საყვირია.
უფლის მთავარი მიზანია, რომ ტანჯვის მიუხედავად, ძვირფასი სული აცხონოს. მოთმინებასა და განათლებას ადამიანს ის თვითონვე აძლევს, ჯვრის ბოლომდე მიტანა რომ შეძლოს.
სასაფლაოზე როცა მივდივართ, ყველა საფლავზე თითო ჯვარს ვხედავთ: ზოგი ხისაა, ზოგი ქვის, ზოგიც რკინის... ყოველი ქრისტიანის სულსაც ღმერთი ჯვარს აძლევს – ზოგს რკინისას, ზოგს ხისას, ზოგს ქვისას, თითოეულს სხვადასხვანაირს, როგორც ღვთის სიბ... იხილეთ სრულად
როცა ფიზიკურ თუ სულიერ ტკივილს ვითმენთ, მაშინ საიმედო მოწმობას ვფლობთ, რომ ღმერთს ვუყვარვართ და ჩვენც ღვთის საყვარელ შვილებს შორის ვირიცხებით.