ციტატები, ამონარიდები ჩანაწერებიდან, წიგნებიდან

ჩვენ სიკვდილისა და გაქრობისთვის ნამდვილად არა ვართ გაჩენილნი. თითოეული ჩვენგანის მიზანი მარადიული სოცოცხლის მოპოვება, უფალთან მიახლებაა, ღმერთში სიცოცხლეა და საუკუნო ნეტარებაა. ამქვეყნიური ცხოვრება კი არის გამოცდა ჩვენი სულისა.

მხოლოდ ეკლესიაში პოვებს კაცი ცხოვრების აზრს და შინაგან მშვიდობას, რადგან აქ ხდება ადამიანის შეხვედრა უფალთან. ერთ პიროვნებას, რომელსაც დიდი განსაცდელი შეხვდა, ჰკითხეს: საიდან გაქვს ასეთი შინაგანი სიმტკიცე და ღრმა რწმენა? პასუხი ას... იხილეთ სრულად

თვითმკვლელობა საშინელი ცოდვაა. ესაა დანაშაული, რომელიც ჯანსაღი ფსიქიკის ადამიანს ღვთისაგან არ ეპატიება. მისი შედეგი მარადიული სატანჯველია. უნდა გვახსოვდეს, რომ უფალი იმაზე დიდ ტვირთს არ მოგვცემს, რისი ტარებაც არ შეგვიძლია. ვისაც ა... იხილეთ სრულად

უფალი იშვა ამქვეყნად, რათა ჩვენს სულებს მისცემოდათ საშუალება, ეკლესიის წყალობით მარადიული ნეტარებისთვის შობილიყვნენ ცათა შინა. ეკლესია სხეულია ქრისტესი. მისი დანიშნულება სწორედ ისაა, რომ ადამიანის ცოდვათაგან დამძიმებულსა და დ... იხილეთ სრულად

ღვთის განკაცების მიუწვდომელ საიდუმლოს მხოლოდ ის შეიგრძნობს, ვინც ჭეშმარიტი რწმენითა და სიყვარულით შეიმოსება, რადგანაც ღმერთი სიყვარულია და რომელი სიყვარულით მყოფობს, ღმერთი მასთანაა და იგი ღმერთთან, ხოლო ღმერთი მასში (1 ინ. 4.16).... იხილეთ სრულად

ერთი ძმა ავად იყო. ისეთი ავადმყოფობა სჭირდა, რომ ძმებს ეზიზღებოდათ და თავიდან იშორებდნენ. ამის მიზეზად იგი საკუთარ თავს მიიჩნევდა. ფიქრობდა, რომ ამას იმსახურებდა. სიმდაბლის გამო ღმერთმა ის გამოაჯანმრთელა. ეს წმინდა ძმა კი ამბობდა:... იხილეთ სრულად

სულის გონიერი თვალი მიაპყარი ზეცას, სადაც ანგელოზთა და მთავარანგელოზთა ზეციურ მხედრობებს იხილავ; ისევ აიხედე გონების თვალით და დაინახავ, რომ ლუციფერის ადრინდელი ნეტარი ადგილი ცარიელია.

დროს დაუნანებლად ვფლანგავთ. როცა ამ სოფლიდან წავალთ, მაშინ მივხვდებით, დროის ხელიდან გაშვებამ როგორი ზიანი მოგვიტანა. დღეები ანგარიშმიუცემლად გადის. ისიც კი მაცხონებელი იქნება ადამიანისთვის, რომ ეს სიცოცხლის ბოლოს მაინც გააცნობიერ... იხილეთ სრულად

ყველაზე მეტად შინაგანი განკითხვის, გულისსიტყვებით განკითხვისა გეშინოდეთ, რადგან ეს სხვისგან დაფარულია, ხმამაღლა არ ითქმება, რომ მსმენელმა შეძლოს მისი გამოსწორება.

მოთმინება სულის სიმამაცე, საყრდენი და ღრმა ფესვია, რომელსაც მყარად უჭირავს ხე, როცა მას ქარი არხევს და ნიაღვარი აწყდება.