სათნოებათმოყვარეობა (პირველი წიგნის პირველი ნაწილი) - ციტატები, ამონარიდები
87. სიამაყე და ამპარტავნება მგმობელობის მიზეზებია, ხოლო ვერცხლისმოყვარეობა და ცუდმედიდობა – ულმობლობისა და პირფერობისა.
88. როდესაც ნახავს ეშმაკი, რომ გულიდან ილოცა გონებამ, მაშინვე დიდ და ბოროტად ნახელოვნებ განსაცდელებს მოაწევს მასზე, რადგან მცირე სათნოებათა აღმოსაფხვრელად დიდ თავდასხმებს არ იზრახავს იგი.
89. გახანგრძლივებული აზრი ააშკარავებს ადამიანის ვნებისმოყვარეობას, მყისვე აღმოფხვრილი კი მოასწავებს ბრძოლასა და წინააღმდეგობას.
90. სამი გონითი ადგილი არსებობს, რომლებშიც ცვალებადობის შედეგად შედის გონება: ბუნებითი, ბუნებაზე აღმატებული და ბუნების გარეგანი. როდესაც კი ბუნებითში შედის იგი, ჰპოვებს თავის თავს უკეთური აზრების მიზეზად და უწყის რა ვნებათა მიზეზე... იხილეთ სრულად
91. თითოეული ჩვენგანის ცოდნა იმდენადაა ჭეშმარიტი, რამდენადაც განამტკიცებს მას სიმშვიდე, თავმდაბლობა და სიყვარული.
92. მართლმადიდებლურად მონათლულმა ყველა ადამაინმა საიდუმლოდ მიიღო მთელი მადლი, სრულ დარწმუნებულობას კი ყოველი ჩვენგანი იღებს შემდეგ, მცნებათა აღსრულების შესაბამისად.
93. მცნება ქრისტესი, სინდისიერად აღსრულებული, გულის წუხილთა სიმრავლის კვალობაზე ნუგეშისცემასაც იძლევა, თუმცა წუხილიც და ნუგეშიც შესაბამის ჟამს მოიწევა.
94. ყველა საქმეში მუდამჟამს ვედრებას აღავლენდე, რადგან არაფერი აღესრულება ღვთის შემწეობის გარეშე.
95. არაფერია ლოცვაზე უფრო ძლიერმოქმედი, და არც მასზე უფრო სასარგებლო ღვთის სათნოყოფისათვის.
96. მცნებათა ყოველგვარი აღსრულება მასშია (ლოცვაშია) შემოკრებილი, რადგან არაფერია ღვთის სიყვარულზე აღმატებული.