104. სჩვევია გულს, რომელიც დღენიადაგ დაცულია და არ ეძლევა ნებართვა, რომ შეიწყნაროს ბნელი და უკეთური სულების დასახულობანი, ხატნი და წარმოსახვანი, თავისი თავისგან წარმოშვას ნათელსხივოსანი გულისზრახვები, რადგან ისევე როგორც ნაკვერცხა...
იხილეთ სრულად
104. სჩვევია გულს, რომელიც დღენიადაგ დაცულია და არ ეძლევა ნებართვა, რომ შეიწყნაროს ბნელი და უკეთური სულების დასახულობანი, ხატნი და წარმოსახვანი, თავისი თავისგან წარმოშვას ნათელსხივოსანი გულისზრახვები, რადგან ისევე როგორც ნაკვერცხალი შობს ალს, ამგვარადვე, ბევრად მეტად, წმინდა ნათლისღებისგან გულში დამკვიდრებული ღმერთი, თუკი იგი ჰპოვებს ჩვენი გონების ჰაერს განწმენდილს უკეთურების ქართაგან და დაცულს გონებისეული გუშაგობით, ჭვრეტათა მიმართ აღანთებს ჩვენ...
105. გვმართებს, რომ დღენიადაგ მიმოვაქცევდეთ ჩვენი გულის სივრცეში იესო ქრისტეს სახელს, ისევე როგორც ელვა მიმოიქცევა სამყაროს ჰაერში, როდესაც წვიმის წამოსვლაა მოსალოდნელი, რადგან ესეც იციან ზედმიწევნით იმათ, რომლებსაც აქვთ გამოცდილე...
იხილეთ სრულად
105. გვმართებს, რომ დღენიადაგ მიმოვაქცევდეთ ჩვენი გულის სივრცეში იესო ქრისტეს სახელს, ისევე როგორც ელვა მიმოიქცევა სამყაროს ჰაერში, როდესაც წვიმის წამოსვლაა მოსალოდნელი, რადგან ესეც იციან ზედმიწევნით იმათ, რომლებსაც აქვთ გამოცდილება გონებისა და შინაგანი ბრძოლისა. ამიტომ, ომის წესებით უნდა წარვმართოთ გონითი ბრძოლა: პირველად – ყურადღება; შემდეგ, შევიცნობთ რა მტრული გულისზრახვის მოახლოებას, მრისხანედ განვგმიროთ იგი გულისმიერი წყევლის სიტყვებით, მესა...
106. „დავშვრეთ“ დავითისებრ და „ღაღადვყოთ“: „უფალო იესო ქრისტე, დაე, „გაგვიშრეს ჩვენ ყელი“, მაგრამ ნუ „მოაკლდება ჩვენს გონით თვალებს ჩვენი უფალი ღმერთის იმედი"(ფს.68.4).
107. მარადის გვახსოვდეს იგავი უსამართლო მსაჯულის შესახებ, რაც იმისთვის თქვა უფალმა (ლკ. 18.1–8), რომ გვმართებს დღენიადაგ ვილოცოთ და არ მოგვეწყინოს, რადგან ამით ვპოვებთ სარგებელსა და შურისგებას (უკეთურ ძალებზე).
108. ისევე როგორც შეუძლებელია, რომ მზისადმი შეკერტებულს (ხანგრძლივად, დაჟინებით მზირალს) ჭარბად არ გაუცისკროვნდეს თვალები, ამგვარადვე შეუძლებელია ისიც, რომ არ გასხივოსნდეს დღენიადაგ გულის ჰაერში შთამჭვრეტი (გულის სივრცეში, გულის წ...
იხილეთ სრულად
108. ისევე როგორც შეუძლებელია, რომ მზისადმი შეკერტებულს (ხანგრძლივად, დაჟინებით მზირალს) ჭარბად არ გაუცისკროვნდეს თვალები, ამგვარადვე შეუძლებელია ისიც, რომ არ გასხივოსნდეს დღენიადაგ გულის ჰაერში შთამჭვრეტი (გულის სივრცეში, გულის წიაღში შთამჭვრეტი).
109. ისევე როგორც შეუძლებელია, რომ ამჟამინდელ ცხოვრებაში ჭამისა და სმის გარეშე ვცოცხლობდეთ, ამგვარადვე შეუძლებელია ისიც, რომ სულმა, რომელსაც არ ექნება გონების დაცულობა და გულისმიერი სიწმინდე (ანუ ის, რაც არის და რასაც ეწოდება მღვი...
იხილეთ სრულად
109. ისევე როგორც შეუძლებელია, რომ ამჟამინდელ ცხოვრებაში ჭამისა და სმის გარეშე ვცოცხლობდეთ, ამგვარადვე შეუძლებელია ისიც, რომ სულმა, რომელსაც არ ექნება გონების დაცულობა და გულისმიერი სიწმინდე (ანუ ის, რაც არის და რასაც ეწოდება მღვიძარება), მიაღწიოს რასმე სულიერსა და ღვთისთვის სათნოს, ანდა გათავისუფლდეს გონებითი ცოდვისგან, თუნდაც რომ მავანი, სატანჯველთა შიშით, აიძულებდეს თავის თავს, არ სცოდავდეს.
110. თუმცა ისინიც, რომლებიც მოქმედებითი ცოდვისგან გარკვეული იძულებით განაყენებენ საკუთარ თავს, ნეტარნი არიან ღვთის, ანგელოზებისა და კაცთა წინაშე, რადგან „ცათა სასუფევლის მაიძულებლებად“ წარმოჩნდებიან.
111. ეს საკვირველი სარგებელი აქვს გონებას მყუდროებისგან, რომ, ღვთის მოხედვითა და შეწევნით, ყველა იმ ცოდვას, რაც კი ადრე მხოლოდ აზრისმიერად რეკდა გონებაში (რათა გონებისმიერი მოწონების კვალობაზე გრძნობად და უხეშ ცთომილებად ქცეულიყო)...
იხილეთ სრულად
111. ეს საკვირველი სარგებელი აქვს გონებას მყუდროებისგან, რომ, ღვთის მოხედვითა და შეწევნით, ყველა იმ ცოდვას, რაც კი ადრე მხოლოდ აზრისმიერად რეკდა გონებაში (რათა გონებისმიერი მოწონების კვალობაზე გრძნობად და უხეშ ცთომილებად ქცეულიყო) ყოვლითურთ აღმოფხვრის გონებითი და მღვიძარებითი სათნოება, რომელიც არ ანებებს ხსენებულ ცოდვებს, შეაღწიონ ჩვენს შინაგან ადამიანში და იპოვონ გზა უკეთური საქმეებისკენ.
112. გარეგანი და გრძნობადი სხეულებრივი ღვწის ხატი ძველი აღთქმაა, ხოლო წმინდა სახარება, რაც არის ახალი აღთქმისა, გულისმიერი ყურადღების ანუ განწმენდილობის ხატია, და ისევე როგორც ძველი აღთქმა ვერ სრულყოფდა, ვერცთუ გულსავსეს ხდიდა შინ...
იხილეთ სრულად
112. გარეგანი და გრძნობადი სხეულებრივი ღვწის ხატი ძველი აღთქმაა, ხოლო წმინდა სახარება, რაც არის ახალი აღთქმისა, გულისმიერი ყურადღების ანუ განწმენდილობის ხატია, და ისევე როგორც ძველი აღთქმა ვერ სრულყოფდა, ვერცთუ გულსავსეს ხდიდა შინაგან ადამიანს ღვთისმსახურებაში, რადგან, მოციქულის თქმით, „რჯულმა ვერარა სრულყო“ (ებრ. 7.19), შეაფერხა რა მარტოოდენ უხეში ცოდვები, ვინაიდან მოყვასის თვალისა და კბილთა ამოგდების აკრძალვაზე (იგულისხმება: „თვალი თვალისა წილ ...
113. გულის განწმენდილობა, ანუ გონების დაცულობა და დამარხულობა, რისი სახეც არის ახალი აღთქმა (თუკი ჯეროვნად იქნება იგი ჩვენ მიერ შენარჩუნებული), ყველა ვნებასა და ყველა ცოდვას აღმოფხვრის და კვეთს ჩვენი გულიდან, სანაცვლოდ კი შემოაქვს...
იხილეთ სრულად
113. გულის განწმენდილობა, ანუ გონების დაცულობა და დამარხულობა, რისი სახეც არის ახალი აღთქმა (თუკი ჯეროვნად იქნება იგი ჩვენ მიერ შენარჩუნებული), ყველა ვნებასა და ყველა ცოდვას აღმოფხვრის და კვეთს ჩვენი გულიდან, სანაცვლოდ კი შემოაქვს მას სიხარული, კეთილმოიმედეობა, შემუსვრილობა, მოთქმა, ცრემლი, შემეცნება საკუთარი თავისა და საკუთარი ცოდვებისა, სიკვდილის ხსოვნა, ჭეშმარიტი სიმდაბლე, დაუსრულებელი სიყვარული ღვთისა და ადამიანების მიმართ და გულისმიერი საღვთ...
