
თვითმკვლელებად ითვლებიან ისინი, ვინც თავშეუკავებელი ცხოვრებით – ნაყროვანებით, თამბაქოს მოწევით, ლოთობითა და სხვა გარყვნილებით ინადგურებენ ჯანმრთელობას.
თვითმკვლელებად ითვლებიან ისინი, ვინც თავშეუკავებელი ცხოვრებით – ნაყროვანებით, თამბაქოს მოწევით, ლოთობითა და სხვა გარყვნილებით ინადგურებენ ჯანმრთელობას.
იქნებ თქვენი ჭერვეულობის გამო, კამათში გამარჯვების სურვილით, ადამიანი მიგიყვანიათ უკიდურეს აღელვებამდე, არანაკლებ დამნაშავენი ვართ მისი ცოდვაში ჩაგდებისათვის.
თუკი ვინმე განაწყენებულია თქვენი მიზეზით, არავითარ ღვაწლს, არც ლოცვას, არც მონანიებას არ შეიწირავს უფალი, ვიდრე გულწრფელად არ შესთხოვთ პატიებას თქვენგან შეურაცხყოფილს.
დიდების მოყვარული კაცი თვითონ ვერ ამჩნევს, რომ გულში მარად გუნდრუკს უკმევს თავის თავს. წმინდა მამა იოანე კიბისაღმწერელი პატივმოყვარე ქრისტიანს კერპთაყვანისმცემელს უწოდებს.
ჩვენ გვჯერა ყოველგვარი „ნიშნებისა“ და ვამბობთ, რომ არ შეიძლება არ დავიჯეროთ, რადგან ისინი ახდება. ღირსი მამა სერაფიმე (საროველი) ამ შემთხვევაში ამბობდა: „არ დაუჯერო და არ ახდება“.
ჩვენ თავს წარმოვიდგენთ ხოლმე თავგადაკლულ მლოცველებად. მაგრამ შეიძლება ჩვენი გარჯა ამაოა იმის გამო, რომ კადნიერად ვიქცევით ტაძარში და უფლისგან არაფერს მივიღებთ გაკიცხვის გარდა.
ტკბობისმოყვარეობის ცოდვას მრავალი წახნაგი აქვს: ბილწი აზრებისგან შეპყრობა და ამით ტკბობა, მათი აყოლა, რითაც საკუთარ გულში ვმრუშობთ მაშინ, როცა საქმით ჯერ არ ჩაგვიდენია საშინელი ცოდვა.
ზოგჯერ გაიგონებთ: „ცხოველები ადამიანებზე მეტად მიყვარსო“. რა უგუნურებაა! თუმცა ნათქვამია, რომ ნეტარია, ვინც პირუტყვსაც წყალობს, მაგრამ მთელი სიყვარული რომ ცხოველებს მიუძღვნა, ეს ცოდვაა.
მოერიდეთ უდანაშაულოსათვის პატივის აყრას, მტერიც რომ იყოს ის შენი. გეშინოდეთ ამ ზნეობრივი მკვლელობის ჩადენისა, ვინაიდან ამის გამო არანაკლებ მკაცრად დაისჯებით, ვიდრე ხორციელი მკვლეობისას.
ამპარტავნების გამო სნეული ვართ ცნობისმოყვარეობით, სიახლეებისადმი ლტოლვით, თვალთმაქცობით, სიჯიუტით, კამათისა და ჩხუბის სიყვარულით, ურჩობით, შურით, ეჭვიანობით, ბოროტმეტყველებით, უმადურობით.